காமதா இராச்சியம்

காமதா இராச்சியம் (Kamata kingdom) (pron: ˈkʌmətɑ), காமரூப பால வம்சத்தினரின் காமரூபப் பாலப் பேரரசின் ( 350–1140) வீழ்ச்சிக்குப் பின்னர் கிபி 13-ஆம் நூற்றாண்டில் எழுச்சியுற்ற இராச்சியமாகும்.^[1]

காமதா இராச்சியத்தின் இறுதி மன்னரை, தில்லி சுல்தானகத்தின் வங்காளப் பிரதேச ஆளுநர் அலாவுத்தீன் உசைன் ஷா, ஆட்சியிலிருந்து அகற்றினாலும், அவரால் காமரூபப் பேரரசில் தனது ஆட்சியை நிலைநிறுத்த இயலவில்லை. இதனால் 1586-இல் காமதாப் பேரரசை அகோம் வம்சத்தினர் கைப்பற்றி ஆண்டனர். சில நூற்றாண்டுகளுக்குப் பின்னர் காமதா இராச்சியத்தின் மேற்குப் பகுதியில் உள்ள கூச் பெகர் தலைநகராகக் கொண்டு 1586-இல் கூச் பெகர் இராச்சியம் நிறுவப்பட்டது.

கென் வம்சத்தினர் கூச் பெகர் தலைநகராகக் கொண்டு கூச் பெகர் இராச்சியத்தை, இந்திய விடுதலை வரை ஆண்டனர். பின்னர் 1948-இல் தங்கள் இராச்சியத்தை இந்தியாவுடன் இணைத்தனர்.^[2]

• கூச் பெகர் இராச்சியம்
• அகோம் பேரரசு
• காமரூப பேரரசு
• பாலப் பேரரசு
• சுதியா நாடு

1. ↑ "காமரூப பேரரசு was reorganized as a new state. 'Kamata' by name with Kamatapur as capital. The exact time when the change was made is uncertain. But possibly it had been made by Sandhya (c1250-1270) as a safeguard against mounting dangers from the east and the west. Its control on the eastern regions beyond the Manah (Manas river) was lax." (Sarkar 1992, pp. 40–41)
2. ↑ http://coochbehar.nic.in/htmfiles/royal_history2.html