சக்ரா (பௌத்தம்)

சக்ரா (சமக்கிருதம்: शक्र என்பது பௌத்த பிரபஞ்சவியலின் படி தாவதிம்ச சொர்க்கத்தின் ஆட்சியாளர். அவர் "சக்ரா, தேவர்களின் இறைவன்" என்ற பட்டத்தாலும் குறிப்பிடப்படுகிறார்.^[1] இந்திரனின் அடைமொழியாக சக்ரா ("சக்தி வாய்ந்த") என்ற பெயர் இந்து சமய ரிக்வேதத்தின் பல வசனங்களில் காணப்படுகிறது.

மேரு மலையின் உச்சியில் சக்ர ஆட்சி அமைந்திருக்கும் தாவதிம்ச சொர்க்கம், சூரியனும் சந்திரனும் சுற்றும் இயற்பியல் உலகின் துருவ மையமாகக் கற்பனை செய்யப்பட்டுள்ளது. தாவதிம்ச உலகம் என்பது மனிதகுலத்துடன் நேரடி தொடர்பு கொண்ட வானங்களில் மிக உயர்ந்தது. எல்லா தெய்வங்களையும் போலவே, சக்ரனும் நீண்ட காலம் வாழ்கிறான் ஆனால் மரணமடைவான். ஒரு சக்ரா இறக்கும் போது, அவரது இடத்தை மற்றொரு தெய்வம் எடுத்து புதிய சக்ராவாக மாறுகிறது. சக்ரத்தைப் பற்றிய பல கதைகள் ஜாதகக் கதைகளிலும், பல சூக்தங்களிலும் காணப்படுகின்றன.

சக்ரா அசுரர்களின் தலைவரான வெமசித்ரின் (வேபசிட்டி) மகளான சுஜாவை மணந்தார்.^[2] இந்த உறவு இருந்தபோதிலும், பொதுவாக முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும் இடையே ஒரு போர் நிலை நிலவுகிறது, அதை சக்ரா குறைந்த வன்முறை மற்றும் உயிர் சேதம் இல்லாமல் தீர்க்க முடிகிறது. சக்ரா, அறநெறி விஷயங்களில் புத்தரிடம் ஆலோசனை கேட்பவராக இலக்கியத்தில் அடிக்கடி சித்தரிக்கப்படுகிறார். பிரம்மாவுடன் சேர்ந்து, அவர் ஒரு தர்மபாலராகவும், பௌத்தத்தின் பாதுகாவலராகவும் கருதப்படுகிறார்.

சீன பௌத்தத்தில், சக்ரா சில சமயங்களில் தாவோயிஸ்ட் ஜேட் பேரரசருடன் ( Yùhuáng Dàdì玉皇大帝) அடையாளம் காணப்படுகிறார்; இருவரும் சீன நாட்காட்டியின் முதல் சந்திர மாதத்தின் ஒன்பதாவது நாளில் (பொதுவாக பிப்ரவரியில்) பிறந்தநாளைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள்.

சொற்பிறப்பியல்

"சக்ரா" என்ற சமஸ்கிருத வார்த்தையின் அர்த்தம் "வல்லமை" அல்லது "சக்தி வாய்ந்தது," மற்றும் இந்த பெயர் ரிக்வேதத்தின் பாடல்களில் இந்திரனின் அடைமொழியாக பயன்படுத்தப்படுகிறது.

தேரவாதம்

சக்காவின் புராணங்களும் குணாதிசயங்களும் குறிப்பாக சம்யுத்த நிகாயாவின் சக்க சம்யுத்தத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளன. பல ஜாதக கதைகளில் சக்கா முக்கிய பங்கு வகிக்கிறார். வர்ணனையாளர் புத்தகோஷா சக்காவை வஜ்ரபாணியை ஒத்தவர் என்று அடையாளம் காட்டியுள்ளார். மஹாபரினிபானா சுத்தத்தில் (16), சாக்கா பற்றிய வசனம் இடம்பெறுகிறது, இது புத்த இறுதி சடங்குகளில் வழக்கமாகிவிட்டது:

மஹாயானம்

சமநிலையின் புத்தகத்தில், நான்காவது கோனில் சக்ரா முக்கிய பங்கு வகிக்கிறார். மஹாபரிநிர்வாண சூத்திரத்தில், நான்கு உன்னத உண்மைகளை அங்கீகரிப்பதற்காக புத்தரின் மரணத்திற்கு பதிலளிக்கும் விதமாக சக்ரா ஒரு சரத்தை உச்சரிக்கிறார். இது தொடர்புடைய காணப்படும் பாளி சூத்திரத்தை ஒத்திருக்கிறது. சீன பௌத்த பாரம்பரியத்தில் இருபத்தி நான்கு காவல் தெய்வங்களில் ஒருவராகவும் அவர் அங்கீகரிக்கப்படுகிறார்.^[3]