Консерватизм

Бу мәкаләнең сыйфатын арттырыр өчен түбәндәгеләрне эшләргә кирәк?: Мәкаләне тулыландырырга (мәкалә бик кыска) Мәкаләне викиләштерергә

Консерватизм
Әһәмиятле кеше	Эдмунд Бёрк[d][1], Майкл Оукшотт[d], Жозеф де Местр[d], Луи Габриэль Амбруаз Бональд[d], Юстус Мёзер[d] һәм Фридрих фон Генц[d]
Исемне бирүче	Франсуа-Рене де Шатобриан[d]
Ачучы яки уйлап табучы	Эдмунд Бёрк[d]
Моңа өлешчә туры килә	консерватизм[d]
Моның каршысы	либерализм
Консерватизм Викиҗыентыкта

Консерватизм (фр. conservatisme, лат. conservo — саклау) — иске тәртипләрне, карашларны алга сөрү; төрле яңалыкка, прогресска каршы дошманлык. Социаль һәм дини доктринага, традицион кыйммәтләргә һәм тәртипкә идеологик тугърылык.

Сәясәттә — дәүләт һәм җәмгыять байлыгын саклап калуга юнәлтелгән хәрәкәт, радикаль реформа һәм экстремизмны кабул итмәү. Тышкы сәясәттә — хәвефсезлекне ныгыту, традицион союзникларны яклау өчен кораллы золым, тышкы икътисади мөнәсәбәтләрдә — протекционизм.

• Философия и социально-политические ценности консерватизма в общественном сознании России: От истоков к современности. Под ред. Ю. Н. Солонина. Вып. 1. СПб.: С.-Петербургский гос. ун-т, 2004, 320 с.
• Полякова Н. В. Антропология российского консерватизма // Александр Иванович Введенский и его философская эпоха. — СПб., 2006, с. 252—265
• А. Ю. Минаков. Особенности русского консерватизма в первой четверти XIX века // Диалог со временем. Альманах интеллектуальной истории, 34, 2011,