Народився 4 жовтня1869 року[1] в селі Доброгостів. Закінчив середню школу у Львові. Навчався на будівельному факультеті Львівської політехніки протягом 1889—1893 років. Серед викладачів із фаху був зокрема Юліан Захаревич. 1894 року отримав стипендію, завдяки якій продовжив навчання в Парижі в П. Блонделя. Перебував на державній службі у львівській Дирекції державних лісів, пізніше працював у Тернополі, від 1899 знову у Львові в технічній службі Галицького намісництва. Від 1912 року директор архітектурного департаменту. За часів II Речі Посполитої очолював архітектурний відділ Міністерства публічних робіт. 1931 року вийшов на пенсію.
Дім Староства по вулиці Баштовій, 22 у Кракові. Споруджено у 1898–1900 роках під керівництвом Юзефа Саре.[18]
Проєкт реставрації костелу в Богородчанах від 1923 року. Передбачав, зокрема, заміну шоломів веж на більш пишні. Реалізований у спрощеному вигляді.[19]
↑Księga pamiątkowa, wydana przez komisję, wybraną z łona Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie [1877—1927] / Pod. red. dr. Maksymiljana Matakiewicza. — Lwów: Nakładem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie, 1927. — S. 73, 74, 78.
↑Sprawozdanie Wydziału Głównego Polskiego Towarzystwa Politechnicznego za rok 1929 // Czasopismo Techniczne. — № 5. — 1930. — S. 90.
↑Konkurs na dom Bromilskich // Czasopismo Techniczne. — 1909. — № 20. — S. 247; Konkurs na dom czyszowy we Lwowie // Architekt. — 1909. — № 7. — S. 133—134.
↑Konkurs na dom Galicyjskiego Banku Związkowego // Czasopismo Techniczne. — 1909. — № 21.
↑Konkurs na gmach Kasyna miejskiego we Lwowie // Czasopismo Techniczne. — 1910. — № 7. — S. 93.
↑Ocena i rozstrzygnięcie sądu konkursowego na dom Towarzystwa Zaliczkowo-rolnego w Przemyślu // Czasopismo Techniczne. — 1910. — № 20. — S. 295—298.
↑Wyciąg z protokołu sądu konkursowego // Czasopismo Techniczne. — 1912. — № 18. — S. 237.
↑Konkurs na szkice gmachu Kasy Oszczędności w Sanoku // Architekt. — 1912. — № 5. — S. 58; Konkursy // Przegląd Techniczny. — 1912. — № 20. — S. 274.
↑Palace-Hotel-Bristol w Krakowie // Architekt. — 1912. — № 5. — S. 59.
↑Protokół sądu konkursowego nad projektami gmachu Akademii Górniczej w Krakowie // Architekt. — 1913. — № 11. — S. 153.
↑Betlej A. Kościół wotywny p. w. Matki Boskiej Ostrobramskiej na Łyczakowie // Kościoły i klasztory Lwowa z wieków XIX i XX. — Kraków: Antykwa, 2004. — Т. 12. — S. 263. — (Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej; Cz. 1). — ISBN 83-89273-17-9.
↑Purchla J. Jak powstał nowoczesny Kraków. — Wyd. drugie, przejrzane i uzupełnione. — Kraków: Wydawnictwo literackie, 1990. — S. 129. — ISBN 83-08-02087-9.
↑Kowalczyk J. Świątynie i klasztory późnobarokowe w archidiecezji lwowskiej // Rocznik Historii Sztuki. — T. XXVIII. — Warszawa: Neriton, 2003. — S. 289. — ISSN 0080-3472.
Джерела
Inż. Alfred Tarnawa Broniewski // Album inżynierów i techników w Polsce. — Lwów, 1932. — T. I, cz. III. — S. 8.
Księga pamiątkowa Towarzystwa «Bratniej Pomocy» Słuchaczów Politechniki we Lwowie. — Lwów : nakładem Towarzystwa «Bratniej Pomocy» Słuchaczów Politechniki, 1897. — S. 202.