Іван Емяльянавіч Новаш

Іван Емяльянавіч Новаш
Іван Емяльянавіч Новаш
Дата нараджэння	18 (30) кастрычніка 1891
Месца нараджэння	Маладзечна, Расійская імперыя;
Дата смерці	невядома
Месца смерці	Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Род дзейнасці	урач, тэрапеўт, ваенны ўрач, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	тэрапія, фтызіятрыя[d], гематалогія і кардыялогія
Месца працы	БДУ; БДМУ;
Навуковая ступень	кандыдат медыцынскіх навук (1938)
Навуковае званне	дацэнт;
Альма-матар	медыцынскі факультэт БДУ (1927);
Узнагароды

Іван Емяльянавіч Новаш (1891 — ?) — беларускі ўрач-тэрапеўт. Кандыдат медыцынскіх навук (1938), дацэнт (1946). Заслужаны ўрач БССР (1949)^[1].

Біяграфія

Закончыў медыцынскі факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1927). Да Вялікай Айчыннай вайны працаваў загадчыкам туберкулёзнага дыспансера, інспектарам Мінскага гарадскога аддзела аховы здароўя, ардынатарам тэрапеўтычнай клінікі медыцынскага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, асістэнтам кафедры прапедэўтыкі ўнутраных хвароб Мінскага медыцынскага інстытута^[1].

У гады вайны — тэрапеўт медыка-санітарнага батальёна, начальнік тэрапеўтычных аддзяленняў палявога перасоўнага шпіталя, эвакашпіталя^[1].

З 1946 — у Мінскім дзяржаўным медыцынскім інстытуце на кафедры прапедэўтыкі ўнутраных хвароб і кафедры шпітальнай тэрапіі^[1].