Ігар Станіслававіч Пілатовіч

Ігар Станіслававіч Пілатовіч (7 лютага 1950, Баранавічы, Брэсцкая вобласць) — беларускі архітэктар.

Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут у 1972 годзе. З 1972 г. — архітэктар у Мінскпраекце, з 1984-га — у мастацка-вытворчым камбінаце, з 1988 года — кіраўнік групы архітэктараў у Мінсксельбудпраекце.

Член Саюза архітэктараў СССР з 1978 года. Пражывае ў Мінску.

Асноўныя працы (у аўтарскім калектыве): ПДП цэнтральнай часткі водна-зялёнага дыяметра (1982), рэканструкцыя і добраўпарадкаванне праспекта Машэрава і р. Свіслач у цэнтры горада (1975), помнік студэнтам і выкладчыкам Белдзяржуніверсітэта, якія загінулі ў гады Вялікай Айчыннай вайны (1976) у Мінску, манумент будаўнікам Салігорска (1979), мемарыяльныя дошкі-календары ў Брэсцкай крэпасці (1973).

1-я прэмія за помнік-ансамбль «Партызанская Слава» (1977, у аўтарскім калектыве), 2-я прэмія за помнік 1000-годдзю горада Віцебска (1980) на рэспубліканскіх конкурсах.

У шлюбе з архітэктарам Ларысай Пілатовіч.

• Пилотович Игорь Станиславович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)