Ізабела з Панятоўскіх

Ізабела з Панятоўскіх
Ізабела з Панятоўскіх
	; Цёлак[d]
Нараджэнне	1 ліпеня 1730; Воўчын, Берасцейскі павет, Берасцейскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае або ; Варшава, Варшаўская зямля[d], Мазавецкае ваяводства, Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая;
Смерць	1801; Беласток, Новая Усходняя Прусія[d], Каралеўства Прусія;
Месца пахавання	Беластоцкі сабор[d];
Род	Панятоўскія
Бацька	Станіслаў Панятоўскі
Маці	Канстанцыя з Чартарыйскіх[d]
Муж	Ян Клеменс Браніцкі і Andrzej Mokronowski[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ізабела Браніцкая з Панятоўскіх (1 ліпеня 1730 — 14 лютага 1808) — арыстакратка.

Біяграфія

Паходзіла са шляхецкага роду Панятоўскіх герба «Цёлак». 4-е дзіця Станіслава Панятоўскага, ваяводы мазавецкага, і Канстанцыі Чартарыйскай, кашталянкі віленскай, родная сястра караля польскага і вялікага князя літоўскага Станіслава Аўгуста Панятоўскага^[2].

Выйшла замуж за ўплывовага магната Яна Клеменса Браніцкага ў 1748 годзе ў выніку палітычных камбінацый з мэтай уздзейнічаць на мужа дзеля забеспячэння прыхільнасці групоўцы Чартарыйскіх. Дзякуючы ёй малавядомы Беласток пераўтварыўся ў цэнтр культуры на памежжы Кароны Польскай і ВКЛ: атрымаў магдэбургскае права (1749), тут створаны цэхавыя арганізацыі рамеснікаў (1759, 1769), пабудавана ў стылі барока палацава-паркавая рэзідэнцыя. Мела ўплыў на брата-караля. Пасля Рацлавіцкай бітвы 1794 года засталася ў Варшаве і падтрымлівала паўстанцаў^[2].