Берасцейскае ваяводства

Берасцейскае ваяводства
Берасцейскае ваяводства
	Palatinatus Brestensis
Герб	Сцяг
Краіна	Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Уваходзіць у	Вялікае Княства Літоўскае;
Адміністрацыйны цэнтр	Брэст
Дата ўтварэння	1566
Дата скасавання	1795
Насельніцтва	301 188 чал. (1790);
Плошча	40 600 км²
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Берасцейскае ваяводства, Брэст-Літоўскае^[1], Брэсцкае (1566—1795) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. Цэнтр — горад Берасце.

Гісторыя

Вылучылася з Троцкага ваяводства (1566). Падзялялася на два паветы: Берасцейскі, куды ўвайшлі тэрыторыі былых Камянецкага і Кобрынскага паветаў, і Пінскі, у які ўвайшлі Тураў, Давыд-Гарадок, Дубровіцкае княства.

Ваеннае ліхалецце прычыніла павету вялікае спусташэнне. Сойм ВКЛ 1661 г. так характарызаваў стан ваяводства: «У большай сваёй частцы ператворана ў папялішча і поўнасцю разбурана»^[2].

Першы ваявода — Юрый Тышкевіч. З канца XVII ст., у адрозненне ад Брэст-Куяўскага ваяводства ў Польшчы, называлася Брэст-Літоўскім.

У 1791 г. утвораны Кобрынскі і Пінска-Зарэчны (з цэнтрам у Плотніцы) паветы. У 1792 г. Пінска-Зарэчны павет перайменаваны ў Запінскі з цэнтрам у Століне. У 1793 г. у выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай Пінскі павет увайшоў у склад Расійскай імперыі і стаў паветам Мінскай губерні. У выніку трэцяга падзелу Берасцейскае ваяводства скасавана, большая яго частка ўвайшла ў Слонімскую губерню Расійскай імперыі, заходняя (забужская) частка Берасцейскага павета трапіла ў склад Аўстрыі.

Зноскі

↑ Назва выкарыстоўвалася ў польскіх дакументах.
↑ Volumina legum: przedruk zbioru praw staraniem xx. pijarow w Warszawie od r. 1732 do r. 1782 wyd. T. 4. — Petersburg: J. Ohryzko, 1859. — 518 s. — S. 386—389.