Ілья Аляксандравіч Мусін
Ілья Аляксандравіч Мусін (24 снежня 1903 (6 студзеня 1904), Кастрама — 6 чэрвеня 1999, Санкт-Пецярбург) — савецкі дырыжор, музычны педагог і тэарэтык дырыжыравання. Заслужаны артыст Беларускай ССР (1939). Заслужаны дзеяч мастацтваў УЗССР. Народны артыст РСФСР (1983). Ганаровы член Каралеўскай акадэміі музыкі ў Лондане. Мусін пачаў займацца ў Петраградскай кансерваторыі ў 1919 годзе, першапачаткова як піяніст, у класах М. А. Дубасава і С. І. Саўшынскага. Дырыжыраванню ён вучыўся з 1925 года ў М. А. Малько і А. В. Гаўка. У 1934 годзе Мусін стаў асістэнтам Фрыца Штыдры, працуючы з Ленінградскім філарманічным аркестрам. Паводле распараджэння Савецкага ўрада, ён быў пераведзены ў Мінск кіраваць Дзяржаўным сімфанічным аркестрам БССР. Аднак дырыжорская кар’ера Мусіна складалася не вельмі ўдала. Найбольш прыкметным яе эпізодам стала выкананне Сёмай сімфоніі Дз. Дз. Шастаковіча 22 чэрвеня 1942 года ў Ташкенце, дзе Мусін знаходзіўся ў эвакуацыі; гэта было другое па ліку выкананне сімфоніі пасля прэм’еры ў Куйбышаве пад кіраваннем С. А. Самасуда. Зноскі |
Portal di Ensiklopedia Dunia