Іль-Джэзу
Царква Джэзу́ (італ.: Chiesa del Sacro Nome di Gesù, К’е́за дэль Са́кра Но́ме дзі Джэзу́, гэта значыць «царква ў святое імя Ісуса») — саборная царква Таварыства Ісуса (ордэна езуітаў), у якой пахаваны яго заснавальнік — Ігнацій Лаёла. Знаходзіцца на невялікай аднайменнай плошчы ў цэнтры Рыма. Пабудаваная ў 1568—1584 гадах у духу маньерызму, які даволі блізка прадвяшчаў эстэтыку барока (архітэктары Джакама да Віньёла і Джакама дэла Порта, першапачатковы праект падрыхтаваў Мікеланджэла). ![]() Царква была прынята за канон для езуіцкіх храмаў па ўсёй Еўропе (асабліва ў Рэчы Паспалітай, на цяперашняй Украіне, у Літве і Беларусі), а таксама ў Лацінскай Амерыцы. Адной з асноўных мастацкіх асаблівасцей царквы з’яўляецца ўнікальная фрэска на плафоне царквы. Напісаныя асаблівым чынам фігуры ствараюць ілюзію, што яны параць пад столлю і нават адкідаюць на яго цень, тады як на самой справе яны напісаны ў адной плоскасці. Тытулярная царкваЦарква ў святое імя Ісуса з’яўляецца тытулярнай дыяконіяй, кардыналам-дыяканам з тытулярны дыяконіі у святое імя Ісуса і кардыналам-свяшчэннікам з тытулам царквы з 28 чэрвеня 1988 года, з’яўляецца іспанскі кардынал Эдуарда Марцінес Самала.
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia