Інгрыд Рагнвальдсдотэр

Інгрыд Рагнвальдсдотэр
Нараджэнне	не раней за 1100 і не пазней за 1110
Смерць	не раней за 1161
Род	Дынастыя Стэнкіляў
Бацька	Рагвальд Інгесан[d]
Муж	Харальд IV Гілі[1], Henrik Skadelår[d], Ottar Birting[d] і Arne Ivarrson 'Kongsmaag', Lord of Stodreim[d]
Дзеці	Інгэ I Гарбаты, Магнус Хенрыксен, Orm Ivarsson[d], Nicholas Arnesson[d], Maria Haraldsdatter[d][2], Маргарэт Харальдсдоцір[d][2], Margret Arnadottir av Stodreim[d][3], Knud Henriksson[d], Ragnvald Henriksson[d] і Buris Henriksen[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інгрыд Рагнвальдсдотэр (шведск.: Ingrid Ragnvaldsdotter, ст.-сканд. Ingiríðr Rögnvaldsdóttir) — шведская прынцэса з дынастыі Стынкіляў, унучка караля Швецыі Інгэ Старэйшага, жонка караля Нарвегіі Харальда IV Гілі, маці караля Швецыі Магнуса Хенрыксена і караля Нарвегіі Інгэ Гарбуна.

Інгрыд была дачкой Рагнвальда, адзінага сына шведскага караля Інгэ старэйшага, памерлага, верагодна, яшчэ пры жыцці бацькі^{[заўв 1]}.

Цётка Інгрыд, Маргарэт Фрэдкула, арганізавала яе вяселле з пляменнікам свайго мужа, дацкага караля Нільса, Хенрыкам Скадэлорам. Нягледзячы на нараджэнне некалькіх сыноў шлюб апынуўся нешчаслівым. Інгрыд спрабавала збегчы ад мужа разам з палюбоўнікам, але была злоўленая. У датычнасці да ўцёкаў Хенрык абвінаваціў свайго кузена Кнуда Лаварда, сына караля Эрыка I. У 1131 годзе Хенрык Скаделор стаў саўдзельнікам забойства Кнуда Лаварда. Гэта злачынства прывяло да паўстання супраць караля Нільса, якое ўзначаліў адзінакроўны брат Кнуда Эрык Памятлівы. У чэрвені 1134 года адбылася вырашальная бітва, у якім Эрык Памятлівы разбіў войскі Магнуса Моцнага, сына караля Нільса. Магнус і Хенрык Скадэлор загінулі.

Аўдавелую Інгрыд узяў у жонкі саюзнік Эрыка Памятлівага нарвежскі кароль Харальд Гілі. У 1135 годзе ў іх нарадзіўся сын Інгэ. Адначасова Харальд Гілі сужыўся з жанчынай, якую звалі Тора Гутармсдоцір. У снежні 1136 года кароль, які начаваў у Торы, быў забіты сваім супернікам у барацьбе за ўладу Сігурдам Слембе. Новымі каралямі былі абвешчаныя немаўля Інгэ, сын Інгрыд, і яго трохгадовы брат Сігурд, сын Торы.

Трэцім мужам Інгрыд стаў Арнэ Іварсан са Стадрэйма, названы ў сазе «айчымам конунга» Інгэ. Акрамя таго ў Інгрыд быў пазашлюбны сын ад нейкага Івара Прута. У якасці маці караля Інгэ Інгрыд прымала актыўны ўдзел у яго барацьбе за ўладу са шматлікімі супернікамі. Пасля старэйшы сын Інгрыд ад Хенрыка Скаделора, Магнус, на кароткі час здолеў стаць каралём Швецыі. Аднак у лютым 1161 года Інгэ і Магнус, адзін у Нарвегіі, а іншы ў Швецыі, былі забітыя. Пра далейшы лёс Інгрыд нічога не вядома.

1. Хенрык Скадэлор (пам. 1134), унук дацкага караля Свена II. Дзеці:
   1. Магнус (пам. 1161), кароль Швецыі (1160—1161)
   2. Рагнвальд (пам. 1161)
   3. Кнуд (пам. 1162)
   4. Бурыс (пам. 1167), ярл ў Ютландыі
   5. Ёхан (пам. 1161)
2. Харальд IV Гілі (пам. 1136), кароль Нарвегіі (1130—1136). Сын:
   1. Інгэ Гарбун (1135—1161), кароль Нарвегіі (1136—1161)
3. Арнэ Іварсан са Стадрэйма. Дзеці:
   1. Інгэ
   2. Нікалас (пам. 1225), біскуп Осла
   3. Філіп
   4. Маргарыта, маці Піліпа Сімансона

Ад сувязі з Іварам Прутам — сын Орм Іварсон.

• Снорэ Стурлусан. «Кола Зямное» Сага пра Магнуса Сляпога і Харальда Гілі
• Снорэ Стурлусан. «Кола Зямное» Сага пра сыноў Харальда Гілі
• NORSK BIOGRAFISK LEKSIKON. Ingerid Ragnvaldsdatter (нарв.)