Інтэнсіўнасць (фізіка)
Інтэнсіўнасць — скалярная фізічная велічыня, якая колькасна характарызуе магутнасць, пераносную хваляй у кірунку распаўсюджвання. Колькасна інтэнсіўнасць роўная усярэдненай за перыяд ваганняў хвалі магутнасці выпраменьвання, якая праходзіць праз адзінкавую пляцоўку, размешчаную перпендыкулярна кірунку распаўсюджвання энергіі. У матэматычнай форме гэта можа быць выказана наступным чынам: дзе — перыяд хвалі, — магутнасць, якая пераносіцца хваляй праз пляцоўку . Інтэнсіўнасць хвалі звязана з сярэдняй шчыльнасцю энергіі ў хвалі і скорасцю распаўсюджвання хвалі наступнымі суадносінамі: Адзінкай вымярэння інтэнсіўнасці ў сістэме СІ з'яўляецца Вт/м², у сістэме СГС — эрг/с·см². Інтэнсіўнасць электрамагнітнага выпраменьванняЭлектрамагнітнае выпраменьванне (напрыклад, святло) уяўляе сабой сукупнасць хваль, ваганні ў якіх здзяйсняюць напружанасць электрычнага поля і магнітная індукцыя. Электрамагнітныя хвалі пераносяць энергію электрамагнітнага поля, паток якой вызначаецца велічынёй вектара Пойнтынга. Інтэнсіўнасць электрамагнітнага выпраменьвання роўная ўсярэдненаму за перыяд значэнню модуля вектара Пойнтынга [1]: дзе вектар Пойнтынга Для монахраматычнай лінейна палярызаванай хвалі з амплітудай напружанасці электрычнага поля інтэнсіўнасць роўная: Для монахраматычнай цыркулярнай палярызаванай хвалі гэтае значэнне ў два разы больш: Інтэнсіўнасць гукуГук уяўляе сабой хвалю механічных ваганняў асяроддзя. Інтэнсіўнасць гуку можа быць выражана праз амплітудныя значэнні гукавога ціску і вагальнай скорасці асяроддзя : ЗноскіГл. таксама |
Portal di Ensiklopedia Dunia