Адам Вайніловіч
Адам Вайніловіч (польск.: Adam Woyniłłowicz; каля 1739—1803) — ураднік Вялікага Княства Літоўскага. БіяграфіяНалежаў да каталіцкага сярэднезаможнага шляхецкага роду Вайніловічаў герба «Сыракомля». Нарадзіўся ў сям’і Францішка Казіміра Вайніловіча, падчашага мазырскага, і Барбары з Фелькерзамбаў. Хрышчаны ў 1739 годзе. Абозны (ужо ў 1765 годзе), канюшы (1776), потым суддзя земскі (прывілей караля Станіслава Аўгуста 1778 г.), нарэшце, падкаморы новагародскі (прывілей 1783 года). Адам карыстаўся значным ўплывам сярод мясцовай шляхты. У 1776 г. ён быў абраны паслом на надзвычайны сойм, на якім выступіў з прамовай. З яго меркаваннем лічыўся нават князь Караль Станіслаў Радзівіл «Пане Каханку», уладальнік Нясвіжскага княства ў 2-й палове XVIII ст. Праўнук Адама Эдвард Вайніловіч згадвае, што ў родавым архіве былі лісты ад караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага, з просьбай ад падтрымцы на сойміку Новагародскага ваяводства Канстытуцыі 3 мая 1791 года. Адам падзяліў спадчыну паміж сынамі: Ян атрымаў Пузаў, а Антоні — Савічы. УзнагародыКавалер ордэна Святога Станіслава (1783). Сям’яУ шлюбе з Каралінай з Сулістроўскіх, дачкой Караля Сулістроўскага і Разаліі з Пацаў. У 1790 г. Дзеці:
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia