Аддзяленны камандзір

Аддзяленны камандзір

Аддзялены камандзір:

• воінскае званне ваеннаслужачых малодшага каманднага і малодшага начальніцкага складаў РСЧА (у тым ліку ВМС РСЧА, пасля 30.12.1937 — ВМФ СССР) і войскаў НКУС СССР (уключаючы марпагранахову НКУС) у перыяд 1935—1940 гадоў (не варта блытаць з вайсковай пасадай камандзір аддзялення, назва якой часам ужываецца ў аналагічным кантэксце). Уведзена Пастановамі ЦВК СССР № 19 і СНК СССР № 2135 ад 22 верасня 1935,^[1] а таксама Пастановай СНК СССР № 2250 ад 7 кастрычніка 1935^[2].
  Загадамі НКА № 391 ад 2 лістапада 1940 і НКУС СССР № 1038 ад 18 лістапада 1940^[3], а таксама Пастановай СНК СССР № 2435 ад 30 лістапада 1940^[4] замест воінскага звання аддзялены камандзір уведзены новыя: сяржант — для РСЧА і войск НКУС, і старшына 1-й стацці — для карабельнага складу ВМФ і марпагранаховы НКУС СССР.
• спецыяльнае званне супрацоўнікаў малодшага начальніцкага складу міліцыі НКУС СССР у перыяд 1936—1943 гадоў. Уведзена для асабістага складу Рабоча-сялянскай міліцыі сумеснай Пастановай ЦВК і СНК СССР ад 26 красавіка 1936^[5]. Ніжэйстаячае спецыяльнае званне — старшы міліцыянер, наступныя па рангу — памкамузвода або старшыня.
  Указам Прэзідыума ВС СССР ад 9 лютага 1943 замест спецыяльнага звання аддзялены камандзір уведзена новае — старшы сяржант міліцыі.

Як правіла, штатнай пасадай у УС Саюза ССР для ваеннаслужачых у званні аддзялены камандзір з’яўлялася пасада камандзіра аддзялення (лёгкага танка, бронеаўтамабіля, гарматы, кулямётнага разліку і г. д.). Таксама званне аддзялены камандзір у выключных выпадках магло быць прысвоена пры звальненні ў запас найбольш вызначыўшымся ваеннаслужачым тэрміновай службы, якія маюць званне на адзін ранг ніжэй, але якія займаюць штатную пасаду камандзіра аддзялення або ёй роўную.

Да воінскага звання грамадзяніна, які знаходзіцца ў запасе або знаходзіцца ў адстаўцы, дадавалася адпаведна словы «запасу» або «ў адстаўцы».

Ва ўзброеных сілах (УС) большасці дзяржаў і краін свету савецкаму воінскаму званню аддзялены камандзір умоўна адпавядала званне «сяржант» (англ.: Sergeant), а ў германскіх УС — званне «унтэр-афіцэр» (ням.: Unteroffizier).

Спецыяльнае званне аддзялены камандзір міліцыі (3 трохвугольніка ў пятліцах узору 1939—1943 гадоў^[6]) умоўна адпавядала воінскаму званню малодшы камузвод РСЧА (пасля 1940 года — старшы сяржант), у той час як ніжэйстаячае спецыяльнае званне старшы міліцыянер (2 трохвугольніка ў пятліцах узору 1939—1943 гадоў^[6]) у дадзены перыяд умоўна адпавядала воінскаму званню аддзялены камандзір РСЧА (пасля 1940 года — сяржант).

Паслядоўнасць воінскага звання

малодшае воінскае званне: Чырвонаармеец	Аддзялены камандзір	старшае воінскае званне: Малодшы камузвод
малодшае карабельнае званне: Чырванафлоцец		старшае карабельнае званне: Старшыня

• Воінскія званні і знакі адрознення РСЧА 1935—1940

• Звания воинские // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)