У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам
Скапненка.
Аляксандр Іванавіч Скапненка (нар. 25 студзеня 1971, с. Чарнагародка, Макарыўскі раён, Кіеўская вобласць) — украінскі мовазнавец. Кандыдат філалагічных навук (1997).
Біяграфія
Скончыць 1993 г. Кіеўскі ўніверсітэт імя Т. Шаўчэнкі. Атрымаў кваліфікацыю спецыяліста-філолага, выкладчыка ўкраінскай мовы і літаратура, беларускай мовы і літаратура.
У 1993—1996 гг. вучыўся ў аспірантуры Інстытута мовазнаўства імя А. А. Патэбні НАН Украіны па спецыяльнасці «Беларуская мова» (навуковы кіраўнік — акадэмік НАН Украіны Р. П. Піўтарак).
З 1996 г. працаваў у аддзеле агульнаславянскай праблематыкі і ўсходнеславянскіх моў Інстытута мовазнаўства імя А. А. Патэбні, з 2006 г. старшы навуковы супрацоўнік, з 2017 г. — намеснік дырэктара.
Навуковая дзейнасць
Аўтар больш за 60 работ у галіне дыялекталогія, фразеалогія, парэміялогіі, лексікаграфія і лексікалогія украінскай мовы. Даследуе пытанні кадыфікацыі і нармалізацыі ўкраінскай і беларускай літаратурных моў. Укладальнік слоўнікаў розных тыпаў. Сярод навуковых інтарэсаў — гісторыя мовазнаўства і праблемы мастацкага перакладу.
Узнагароды
Лаўрэат прэміі НАН Украіны для маладых навукоўцаў (2002). Лаўрэат прэміі НАН Украіны імя І. І. Патэбні (2010).
Работы
Манаграфія
- «Берестейсько-пинські говірки: генеза і сучасний стан» (2001).
Слоўнік
- «Словник іншомовних слів» (2000; саўкладальнік).
- «Фразеологія перекладів Миколи Лукаша: словник-довідник» (2002; саўкладальнік).
- «Російсько-український словник» (2002; саўкладальнік).
- «Російсько-український словник-довідник» (2005; саўкладальнік).
- «Сучасний словник іншомовних слів» (2006; саўкладальнік).
- «Білорусько-український словник» (2006; саўкладальнік).
- «Українсько-російський словник» (2007; саўкладальнік).
- «Сучасний словник-мінімум іншомовних слів» (2008; саўкладальнік).
- «Російсько-український словник-довідник» (2008; саўкладальнік).
- «Український орфографічний словник» (2009; член рэдкалегіі).
Энцыклапедыя
- «Мала філологічна енциклопедія» (2007; саўкладальнік).
Артыкулы
- Мовна ситуація в Білорусі і проблеми норм білоруської літературної мови // Державність української мови і мовний досвід світу. — г., 2000. — С. 60—71.
- Кадыфікацыйныя тэндэнцыі ў беларускай і ўкраінскай літаратурных мовах XX ст.: Тыпалогія і спецыфіка // Беларуская мова: Шляхі развіцця, кантакты, перспектывы: Матэрыялы III Міжнар. кангрэса беларусістаў «Беларуская культура ў дыялогу цывілізацый» (Мінск, 21-25 мая, 4-7 снеж. 2000 г.). — Мн.: Беларускі кнігазбор. — 2001. — С. 123—131.
- Кодифікація сучасної білоруської літературної мови на українському тлі // Компаративні дослідження слов’янських мов і літератур. Пам’яті Л. Булаховського: Зб. наук. праць. — Вип. 6. — г. : Бібліотека українця, 2006. — С. 146—151.
- Паремії в мові перекладів Миколи Лукаша // Українська мова. — 2006. — № 4. — С. 25—44 (співавтор).
- Принципи відбиття фразеологічної синонімії в слов’янській лексикографії та засади створення індивідуально-авторського словника фразеологічних синонімів // Мовознавство. — 2007. — № 4-5. — С. 50-56 (співавтор).
- Засади кодифікації в українській та білоруській літературних мовах (20-ті — поч. 30‑х рр. XX ст.) // Мовознавство. — 2010. — № 2-3. — С. 168—175.
- Елементи північноукраїнського походження в мові перекладу Миколи Лукаша // Волинь-Житомирщина: Історико-філологічний зб. з регіональних проблем. — 2010. — № 22 (І) — С. 374—383 (співавтор).
- Українська та білоруська літературні мови XX ст. крізь призму Полісся // Волинь-Житомирщина: Історико-філологічний зб. з регіональних проблем. — 2010. — № 22 (І) — С. 159—164.
Спасылкі
- ↑ а б в г д е Národní autority České republiky Праверана 23 лютага 2024.