Аляксандр Мікалаевіч Пятроў (архітэктар)

Аляксандр Мікалаевіч Пятроў (нар. 1951) — беларускі архітэктар.

Скончыў у 1974 годзе БПІ, у 1995 годзе Акадэмію кіравання пры Кабінеце Міністраў Рэспублікі Беларусь. Працаваў у ДПІ «Мінскпраект», Пячорскім філіяле інстытута «Коміграмадзянпраект», Беларускім аддзяленні УНДПІэнергапрама, інстытуце «Белжылпраект». З 1990 года — галоўны ландшафтны архітэктар Камітэта архітэктуры і горадабудаўніцтва Мінгарвыканкама, з 1997 — начальнік аддзела Міністэрства архітэктуры і горадабудаўніцтва Рэспублікі Беларусь, з 2003 — галоўны саветнік па пытаннях архітэктуры і горадабудаўніцтва ў Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь. З 2007 — дырэктар ПДКУП «Мінскграда».

З лістапада 2011^[1] года па снежань 2013^[2] года Галоўны архітэктар Мінска. Высунуў ідэю спыніць у межах МКАД панэльнае будаўніцтва і перанесці яго ў будучыя гарады-спадарожнікі^[2].

Член Беларускага саюза архітэктараў з 1982 года.

Асноўныя працы (у т.л. у сааўтарстве): ПДП рэканструкцыі Прывакзальнай плошчы ў Мінску (1974), сілуэт г. Мінска (1975), схема выкарыстання падземнай прасторы цэнтральнай часткі Мінска (1975), праекты забудовы мікрараёнаў Паўднёвы Захад-2 і 3 (1977—1978), праект забудовы мікрараёна № 4 у г. Усінск Комі АССР (1980), ПДП пасёлкаў Усць-Цыльма, Шчальяюр^[ru], Акунеў Нос^[ru], Кіпіева^[ru], Прыўральскае ў Комі АССР (1979-83), генеральныя планы рэканструкцыі і пашырэнні Мінскай ЦЭЦ-4, Клайпедскай ДРЭС, Астраханскай ДРЭС^[ru], Вільнюскай ЦЭЦ-3 (1984-87), праект добраўпарадкавання тэрыторыі санаторыя «Беларусь» у г. Сочы (1988).

Навуковы кіраўнік распрацовак «Класіфікатар відаў дзейнасці ў будаўніцтве», «Інструкцыя пра аказанне інжынерных паслуг у будаўніцтве», «Інструкцыя пра прафесійную атэстацыю спецыялістаў у вобласці будаўніцтва», «Становішча пра Рэспубліканскі цэнтр атэстацыі кіраўнікоў спецыялістаў у вобласці будаўніцтва» (2002-06).

• Петров Александр Николаевич // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)