Аляксей Ермалаевіч Эверт

Аляксей Ермалаевіч Эверт
Аляксей Ермалаевіч Эверт
Дата нараджэння	4 сакавіка 1857
Месца нараджэння	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	10 мая 1926 (69 гадоў)
Месца смерці	Вярэя, Мажайскі павет[d], Маскоўская губерня, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Мажайск;
Бацька	Ermolai Evert[d]
Альма-матар	Акадэмія Генеральнага штаба[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Род войскаў	пяхота
Званне	генерал
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна;
Узнагароды і званні

Аляксей Ермалаевіч Эверт (руск.: Алексей Ермолаевич Эверт; 4 сакавіка 1857(1857-03-04), Масква — 10 мая 1926(1926-05-10), Вярэя, Маскоўская губерня) — расійскі ваенны дзеяч.

Біяграфія

Паходзіць з дваран.

У 1876 скончыў Аляксандраўскае ваеннае вучылішча. Пасля на службе ў лейб-гвардзейскім Валынскім палку, у складзе якога ўдзельнічаў у руска-турэцка вайне 1877—1878 гадоў. У 1882 годзе, скончыўшы Мікалаеўскую акадэмію Генштаба, прызначаны старэйшым ад’ютантам пяхотнай дывізіі, з 1886 – штаба Варшаўскай ваеннай акругі.

З 1889 года — камандзір батальёна пяхотнага палка, з 1892 — штаб-афіцэр для асаблівых даручэнняў пры камандуючым Варшаўскай ваеннай акругі, з 1893 — начальнік штаба пяхотнай дывізіі, з 1899 — камандзір пяхотнага палка, з 1900 — начальнік штаба армейскага корпуса.

Падчас руска-японскай вайны 1904—1905 гадоў служыў кватэрмайстрам Палявога штаба галоўнакамандуючага сухапутнымі і марскімі сіламі на Далёкім Усходзе, затым — Палявога штаба 1-й маньчжурскай арміі.

У 1906 годзе прызначаны начальнікам штаба, а праз два гады — камандзірам армейскага корпуса. У 1912 годзе ўзначаліў войскі Іркуцкай ваеннай акругі і стаў вайсковым наказным атаманам Забайкальскага казацкага войска.

З пачаткам Першай сусветнай вайны камандаваў 4-й арміяй. Са жніўня 1915 года ўзначальваў Заходні фронт. На гэтай пасадзе дзейнічаў нерашуча, асабліва падчас Брусілаўскага прарыву 1916 года, правёў наступальныя аперацыі на віленскім і баранавіцкім кірунках. У сакавіку 1917 звольнены ў адстаўку.

Жыў у Смаленску, затым у Вярэі.