Анастасія Валер’еўна Афанасьева
Анастасія Валер’еўна Афанасьева (укр.: Анастасія Валеріївна Афанасьєва; 31 студзеня 1982, Харкаў, Украінская ССР) — украінская паэтка і перакладчыца, якая піша на рускай мове. БіяграфіяНарадзілася 31 студзеня 1982 года ў Харкаве. Скончыла Харкаўскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт, працуе лекарам-псіхіятрам у Харкаўскай псіхіятрычнай бальніцы[1]. Жыве ў Харкаве. ТворчасцьВершы, проза, артыкулы пра сучаснай паэзіі, інтэрв’ю публікаваліся ў часопісах «Дружба народов», «Новый мир», «Новое литературное обозрение», «©оюз Писателей», «Урал», «Зинзивер», альманаху «Вавилон», анталогіях «Брацкая калыска», «Вызвалены Уліс» і іншых. Аўтар вершаваных і празаічных зборнікаў «Бедныя белыя людзі» (2005), «Галасы гавораць» (2007), «Белыя сцены» (2010), «Салдат белы, салдат чорны» (2010), «Полы шар» (2012), «Адбіткі» (2014), аўдыёзборніка «Белае там, белае тут» (3 CD, 2011). Вершы перакладаліся на ўкраінскую, беларускую, англійскую і італьянскую мовы[2]. КрытыкаНа думку расійскай паэткі і літаратурнага крытыка Наталлі Чорных, «паэтычны светапогляд Афанасьевай можна назваць мазаічным: кожны міні-фрагмент (метафара або метанімічны перанос) мае даволі выразныя межы. Аднак гэтыя мяжы не замкнёныя, а як бы змазаныя на сэнсавых звёнах. З гэтым суадносіцца метрыка-рыфмічная пульсацыя тропу: гэта і свабодны верш, і метрычна арганізаваны. Афанасьева — паэт, які валодае асабістай, пазнаваемай пластыкай слова»[3]. Бібліяграфія
Узнагароды
ЗноскіСпасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia