Андрэй Мікалаевіч Сердзюкоў
Андрэй Мікалаевіч Сердзюкоў (нар. 4 сакавіка 1962, пас. Вуглягорскі, Тацынскі раён, Растоўская вобласць, РСФСР, СССР) — расійскі военачальнік. Камандуючы Паветрана-дэсантнымі войскамі Расійскай Федэрацыі з 4 кастрычніка 2016 па 16 чэрвеня 2022, генерал-палкоўнік (2015), Герой Расійскай Федэрацыі (2020). БіяграфіяУ 1983 годзе скончыў Разанскае вышэйшае паветрана-дэсантнае каманднае вучылішча імя Ленінскага камсамола (7 рота). Па заканчэнні вучылішча ў 1983—1985 гадах служыў на пасадзе камандзіра ўзвода разведвальнай роты 104-й гвардзейскай паветрана-дэсантнай дывізіі (Кіравабад, АзССР). Паслядоўна прайшоў пасады намесніка камандзіра і камандзіра роты (1985—1986), начальніка штаба і камандзіра батальёна (1986—1990). У 1993 годзе скончыў Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзэ. У 1993—1995 — намеснік камандзіра, у 1995—1997 — камандзір 237-га гвардзейскага парашутна-дэсантнага Торуньскага палка, у 1997—1999 гады — камандзір 104-га гвардзейскага дэсантна-штурмавага палка 76-й гвардзейскай паветрана-дэсантнай Чарнігаўскай дывізіі (г. Пскоў). У далейшым займаў пасады: камандзіра 138-й асобнай гвардзейскай мотастралковай Краснасельскай брыгады ў Ленінградскай ваеннай акрузе (пас. Каменка) з сакавіка 2002 года па чэрвень 2004 года, камандзіра 106-й гвардзейскай паветрана-дэсантнай дывізіі (г. Тула) з 2004 па 2007 гады. У 2009 годзе скончыў з залатым медалём Ваенную акадэмію Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі. Назначаны намеснікам камандуючага 5-й агульнавайсковай арміяй Далёкаўсходняй ваеннай акругі (з 2010 — Усходняй ваеннай акругі). Са студзеня 2011 — па люты 2013 года — камандуючы 5-й агульнавайсковай арміяй Усходняй ваеннай акругі (г. Усурыйск). З лютага па кастрычнік 2013 года — намеснік камандуючага войскамі Паўднёвай ваеннай акругі. У 2014 годзе прымаў удзел у далучэнні Крыма да Расійскай Федэрацыі. З кастрычніка 2013 года — начальнік штаба — першы намеснік камандуючага войскамі Паўднёвай ваеннай акругі, са снежня 2015 года па кастрычнік 2016 года — камандуючы 12-м камандаваннем рэзерву Паўднёвай ваеннай акругі. У сувязі з падзеямі на ўсходзе Украіне ў маі 2017 года ўключаны ў санкцыйны спіс Украіны[1]. 15 верасня 2017 года, вяртаючыся з ваенных вучэнняў, трапіў у ДТЗ у Мурманскай вобласці. Сердзюкоў атрымаў цяжкія траўмы галавы і пералом пазваночніка[2][3]. З-за атрыманых траўм не адбылося яго прызначэнне камандуючым Групоўкай Узброеных Сіл РФ у Сірыі, якое планавалася на канец 2017 года[4]. З 10 красавіка па верасень 2019 года — камандуючы Групоўкай войск Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі ў Сірыйскай Арабскай Рэспубліцы. За час яго камандавання расійскім войскам у Сірыі ўдалося разграміць фарміраванні ісламістаў у паўднёвых раёнах правінцыі Ідліб і ўзяць пад кантроль сірыйскіх войскаў значную частку паўночнага ўсходу краіны[5][6]. 7 студзеня 2022 года прызначаны камандуючым міратворчымі сіламі АДКБ у Казахстане[7]. У чэрвені таго ж года СМІ паведамілі, што Сердзюкоў вызвалены ад пасады камандуючага паветрана-дэсантнымі войскамі Расіі[8]. У чэрвені 2022 года СМІ паведамілі пра тое, што Сердзюкоў вызвалены ад пасады камандуючага паветрана-дэсантнымі войскамі Расіі[9]. Станам на сакавік 2023 года — камандуючы групоўкай войскаў Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі ў Сірыйскай Арабскай Рэспубліцы[10], у маі 2023 года працягваў заставацца на гэтай пасадзе[11]. З лістапада 2023 года — начальнік Аб’яднанага штаба АДКБ. Удзельнік Першай і Другой чачэнскіх войнаў, марш-кідка зводнага батальёна ПДВ на Прышціну і ваеннай аперацыі Расіі ў Сірыі. Мае больш за 200 скачкоў з парашутам. Заслужаны ваенны спецыяліст Расійскай Федэрацыі. Член рэдакцыйнай калегіі часопіса «Ваенная думка». УзнагародыДзяржаўныя
Рэгіянальныя
Канфесійныя
Зноскі
Спасылкі
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
