Антоніа Гансалес Веласкес

Антоніа Гансалес Веласкес
ісп.: Antonio González Velázquez
Дата нараджэння	2 ліпеня 1723(1723-07-02)[1]
Месца нараджэння	Мадрыд, Мадрыд[d], Іспанія[1]
Дата смерці	18 студзеня 1793(1793-01-18)[2] (69 гадоў) ці 18 студзеня 1794(1794-01-18)[3][1] (70 гадоў)
Месца смерці	Мадрыд, Мадрыд[d], Іспанія[1]
Грамадзянства	Іспанія
Бацька	Pablo González Velázquez[d]
Дзеці	Isidro González Velázquez[d], Zacarías González Velázquez[d] і Cástor González Velázquez y Tolosa[d]
Род дзейнасці	мастак, дызайнер, рысавальнік, фрэскіст, мастак-манументаліст, акварэліст
Вучоба	Каралеўская акадэмія прыгожых мастацтваў Сан-Фернанда[d]
Уплыў	Карада Джаквінта
Уплыў на	Agustín Navarro[d] і Франсіска Баеу
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Антоніа Гансалес Веласкес (ісп.: Antonio González Velázquez; 2 ліпеня 1723, Мадрыд — 18 студзеня 1793 года або 18 студзеня 1794, Мадрыд) — іспанскі мастак.

Нарадзіўся ў 1723 годзе ў Мадрыдзе ў сям'і скульптара Пабла Гансалеса Веласкеса. У 1747 атрымаў ад Акадэміі Сан-Фернанда адукацыйны грант для паездкі ў Рым, дзе вучыўся ў майстэрні Карада Джаквінта і ўжо ў наступным годзе прыняў удзел у роспісе царквы Сантысіма-Трыніта-дэльі-Спаньёлі, якая належала іспанскай галіне манаскага ордэна трынітарыяў.

У 1752 годзе мастак вярнуўся ў Іспанію, дзе неўзабаве прыняў удзел у роспісе храма аднаго з манастыроў Мадрыда і купала капэлы базілікі Нуэстра-Сіньёра-дэль-Пілар у Сарагосе, а таксама ў роспісе інтэр'ераў Каралеўскага палаца ў Мадрыдзе. У 1757 годзе Гансалес Веласкес атрымаў званне прыдворнага мастака, а ў 1765 годзе стаў рэктарам Акадэміі Сан-Фернанда. Сярод яго вучняў былі Марыяна Сальвадор Маэлья, за якога ён выдаў сваю дачку, і ўласны сын, Закарыяс Гансалес Веласкес.

Як мастак, Гансалес Веласкес пераважна спецыялізаваўся на стварэнні рэлігійных і міфалагічных сцен у палацах і саборах. Ён таксама выканаў шматлікія эскізы для мадрыдскай Каралеўскай фабрыкі габеленаў.

Антоніа Гансалес Веласкес памёр у Мадрыдзе ў 1793 годзе. На пасадзе рэктара акадэміі яго змяніў спачатку Франсіска Баеу (1793—1795), а затым зяць, Марыяна Сальвадор Маэлья (1795—1798).