Аркадзь Дзмітрыевіч Чарнышэвіч

Аркадзь Дзмітрыевіч Чарнышэвіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	26 ліпеня (8 жніўня) 1912[1]
Месца нараджэння	Кулакі, Слуцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	18 студзеня 1967(1967-01-18)[1] (54 гады)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР[1][2]
Пахаванне	Усходнія могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя[1]  СССР[1]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, дзіцячы пісьменнік, настаўнік
Мова твораў	беларуская[2]
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР Саюз пісьменнікаў БССР[d]
Творы ў Вікікрыніцах

Аркадзь Дзмітрыевіч Чарнышэвіч (8 жніўня 1912, в.Кулакі, Салігорскі раён Мінскай вобласці — 18 студзеня 1967) — беларускі празаік.

Нарадзіўся 8 жніўня 1912 года ў в. Кулакі ў сялянскай сям’і.

Па заканчэнні Старобінскай сямігодкі (1928) памагаў бацькам у гаспадарцы. Падрыхтаваў і адаслаў у Белдзяржвыдавецтва зборнік апавяданняў «Хаты ажываюць», які не быў прыняты да друку. У 1930 годзе бацьку раскулачылі і адправілі на будаўніцтва Беламорска-Балтыйскага канала, а сям’ю вывезлі ў Качоўскі раён Комі-Пярмяцкай акругі РСФСР. А. Чарнышэвіч працаваў у пасёлку Янчэр рабочым на лесараспрацоўках, загадчыкам мясцовай крамы, настаўнічаў^[3]. У 1940 годзе завочна скончыў Кудымкарскае педагагічнае вучылішча. У 1950 годзе вярнуўся на радзіму, быў прызначаны дырэктарам Насовіцкай, а потым — Свірскай пачатковых школ Мядзельскага раёна. Член Саюза пісьменнікаў СССР з 1954. З 1954 года жыў у Радашковічах, потым пераехаў у Мінск. Апошнія гады жыцця былі асабліва творча актыўныя.

Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.

Першае апавяданне надрукаваў у 1927 (часопіс «Чырвоны сейбіт»). Сталай літаратурнай працай пачаў займацца з 1940, калі апублікаваў у часопісе «Полымя рэвалюцыі» падборку апавяданняў «Лета». Аўтар зборнікаў апавяданняў «Суседзі» (1956), «Марцін Когут» (1958), «Праз зімы і вёсны» (1960), «Новы дом» (1967), «Апавяданні» (1970), раманаў «Світанне» (1957), «Засценак Малінаўка» (1964, ч. 1; 1965, ч. 2), у 1982 абедзве часткі выйшлі пад назвай «Засценак Малінаўка».

Творчасці Аркадзя Чарнышэвіча ўласцівы дакладнае веданне вясковага побыту, сялянскай псіхалогіі, грунтоўная распрацаванасць вобразаў і малюнкаў беларускай прыроды, аналітызм, багатая мова.^[4]

Пісаў для дзяцей. Выйшлі яго аповесці «У адной сям’і» (1951), «На сажалках» (1955), зборнікі апавяданняў «Зосін лужок» (1952), «Апавяданні старога Арцёма» (1958), «Складанец» (1969).

• Выбраныя творы. Т 1-2. Мн., 1979.

Яго імем названа вуліца ў Радашковічах; на доме, дзе Аркадзь Чарнышэвіч жыў, устаноўлена мемарыяльная дошка.

• Бугаёў Дз. Шматграннасць. — Мн., 1970.
• Куляшоў Ф. Шлях да майстэрства // Полымя. 1972. № 8.
• Шыловіч А. Жаданая сустрэча // Полымя. 1980. № 7.
• Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — С. 580. — 653 с.: іл. — 22 000 экз. — ISBN 5-340-00709-X.
• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 241. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).

• Творы на knihi.com Архівавана 19 верасня 2020.