Арканавальда Банакорсі

Арканавальда Банакорсі
Арканавальда Банакорсі
Дата нараджэння	22 жніўня 1898
Месца нараджэння	Балоння, Італія;
Дата смерці	2 ліпеня 1962 (63 гады)
Месца смерці	Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія;
Грамадзянства	Італія; Каралеўства Італія;
Род войскаў	Каралеўская італьянская армія[d]
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна; грамадзянская вайна ў Іспаніі; Другая сусветная вайна;
Узнагароды і званні	Савойскі ваенны ордэн[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Арканавальда Банакорсі (італ.: Arconovaldo Bonacorsi; 22 жніўня 1898 — 2 ліпеня 1962) — італьянскі ваенны і палітычны дзеяч. Вядомасць атрымаў як кіраўнік аперацыі па захопу вострава Мальёрка падчас грамадзянскай вайны ў Іспаніі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Балонні. Пасля Першай сусветнай вайны стаў фанатычным і ідэалістычным фашыстам. Меў асабістую сустрэчу з Беніта Мусаліні. У 1922 годзе ўдзельнічаў у паходзе на Рым у якасці кіраўніка фашыстаў Балонні.

У 1928 годзе скончыў Балонскі ўніверсітэт, атрымаўшы юрыдычную адукацыю. Працаваў адвакатам. У пачатку 1930-х ажаніўся. У шлюбе нарадзілася трое дзяцей.

У 1936 годзе, у пачатку грамадзянскай вайны ў Іспаніі, Мусаліні адправіў яго на Балеарскія астравы. У жніўні Банакорсі ўзяў Мальёрку і здолеў арганізаваць сілы нацыяналістаў на востраве, паспяхова адлюстраваўшы высадку рэспубліканцаў^[1]. У ходзе далейшых падзей Банакорсі захапіў Ібіцу^[2]. З лютага 1937 года ваяваў пад Малагай у складзе «Corpo Truppe Volontari». Пазней быў накіраваны ў Італьянскую Эфіопію.

У 1940 годзе Банакорсі ўдзельнічаў у баях ў Брытанскім Самалі, дзе быў камандзірам атрада камандас з 300 чалавек. У 1941 годзе трапіў у палон.

У 1946 годзе вярнуўся на радзіму. Аднавіў юрыдычную і палітычную дзейнасць. Абараняў на судзе нямецкага генерала Ота Вагенера, які быў асуджаны на 15 гадоў турмы за зверствы на Родасе падчас Другой сусветнай вайны. Уступіў у неафашысцкі Італьянскі грамадскі рух

Памёр пасля хірургічных ускладненняў.