Архіў Расійскай акадэміі навук
Архіў Расійскай акадэміі навук (руск.: Архив Российской академии наук, АРАН), таксама ФДБУН Архіў РАН[1] — навукова-даследчая ўстанова Расійскай акадэміі навук[2]. Найстарэйшы акадэмічны навуковы архіў у Расіі. Заснаваны ў 1728 годзе ў Санкт-Пецярбургу для захоўвання дакументаў Канферэнцыі (Агульнага сходу) Пецярбургскай акадэміі навук. У 1963 годзе статус галаўной архіўнай установы Расійскай акадэміі навук атрымала аддзяленне архіва ў Маскве. ГісторыяАрхіў быў заснаваны 6 (17) студзеня 1728 года для захоўвання дакументаў Агульнага сходу і канцылярыі (Пецярбургскай) Акадэміі навук. Згодна са Статутам (Пецярбургскай) Акадэміі навук ад 1747 года, кіраўніцтва архівам было ўскладзена па пасадзе на канферэнц-сакратара Акадэміі навук. З 1912 года была заснавана асаблівая пасада загадчыка архіва[3]. ![]()
Гісторыя назваў архіва і філіялаў па гадах перайменаванняў:
Сучасны станАрхіў РАН злучае функцыі найбуйнейшага ў Расійскай Федэрацыі сховішча навуковай дакументацыі, галаўнога архіва Расійскай акадэміі навук і навукова-даследчага інстытута. Архіў РАН ажыццяўляе фарміраванне і забеспячэнне захаванасці Архіўнага фонду РАН; навуковае апісанне і распрацоўку архіўных фондаў; забеспячэнне ўстаноў РАН і рознага роду карыстальнікаў рэтраспектыўнай інфармацыяй, якая мае важнае навуковае і сацыякультурнае значэнне; навуковую распрацоўку праблем гісторыі Акадэміі навук і навукі, архівазнаўства, археаграфіі, крыніцазнаўства, рэстаўрацыі і кансервацыі дакументаў Архіўнага фонду РАН. У адпаведнасці з Палажэннем пра Архіўны фонд Расійскай Федэрацыі, зацверджаным Указам Прэзідэнта РФ ад 17 сакавіка 1994 года за № 552, Прэзідыум РАН выдаў Пастанову «Пра зацвярджэнне нарматыўных актаў аб удасканаленні архіўнай справы ў Расійскай акадэміі навук» ад 21 чэрвеня 1994 года за № 125, па якой зацвярджалася Палажэнне пра Архіўны фонд Расійскай акадэміі навук. Згодна з Палажэннем, Архіўны фонд Расійскай акадэміі навук прадстаўляе сукупнасць дакументаў, якія ўтвараюцца ў дзейнасці Расійскай акадэміі навук, яе ўстаноў, арганізацый і прадпрыемстваў, якія маюць навуковае, сацыяльна-культурнае і гістарычнае значэнне. Дакументы Архіўнага фонду РАН з’яўляюцца складовай часткай Архіўнага фонду Расійскай Федэрацыі. У адпаведнасці з дзейным заканадаўствам і Статутам РАН:
У красавіку 2019 года дзейнасць Архіва РАН была фактычна прыпынена і ён знаходзіўся на мяжы ліквідацыі[4]. З 8 красавіка 2019 года Архіў РАН, як і яго філіял у Санкт-Пецярбургу, былі зачыненыя «на нявызначаны тэрмін»[5]. 19 чэрвеня 2019 года чытальная зала Архіва РАН аднавіла сваю работу[6]. З 1 лістапада 2019 года Санкт-Пецярбургскі філіял Архіва РАН зачынены ў сувязі з падрыхтоўкай да пераезду ў новы будынак. У снежні 2020 года новы будынак Архіва РАН у Санкт-Пецярбургу, коштам 2 566 млн рублёў, быў уведзены ў эксплуатацыю[7]. СтруктураАрхіўны фонд Расійскай акадэміі навук засяроджаны ў больш як 40 архіўных установах РАН. Акрамя Архіва РАН у Маскве і яго філіяла ў Санкт-Пецярбургу, акадэмічная архіўная сетка прадстаўлена навуковымі архівамі аддзяленняў і цэнтраў РАН і навукова-галіновымі архівамі ўстаноў — Навукова-даследчых інстытутаў РАН, за якімі замацавана права пастаяннага захоўвання дакументаў. Сярод іх:
Бібліяграфія
Гл. таксамаКрыніцы
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia