Аўліяр-Аладжынская бітва (1877)

Руска-турэцкая вайна, 1877—1878
Дата	20 верасня (2 кастрычніка) — 3 (15) кастрычніка 1877
Месца	у 30 кіламетрах на паўднёвы ўсход ад Карса, Асманская імперыя
Вынік	перамога рускіх
Праціўнікі
Расійская імперыя Асманская імперыя
Сілы бакоў
56 тысяч чалавек, 220 гармат[1] 38 тысяч чалавек, 74 гарматы[1]
Страты
764 забітых (у т.л. 23 афіцэры), 4707 параненых (у т.л. 204 афіцэры), 107 палонных (у т.л. 1 афіцэр). Усяго 5578 чал. (у т.л. 228 афіцэраў). 10 438 забітых і параненых, 8948 палонных (у т.л. 2 дывізіённыя, 5 брыгадных генералаў, 259 афіцэраў), 3000 дэзерцівала. Усяго 22 386 чал. (у т.л. 7 генералаў), 35 гармат, 2 сцягі, 3 значкі.
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аўліяр-Аладжынская бітва — бітва на Каўказскім ТВД (каля гор Аўліяр і Аладжа) у верасні-кастрычніку 1877 ў час руска-турэцкай вайны 1877—1878. Руская армія (М. Т. Лорыс-Мелікаў, 56 тыс. чалавек, 220 гармат) пасля шэрагу беспаспяховых атак аладжынскіх вышыняў у канцы верасня 1877 абышла ўмацаваныя пазіцыі турэцкай арміі (Мухтар-паша, 37—38 тыс. чалавек, 74 гарматы), а потым 3 (15) кастрычніка 1877 адначасовымі ўдарамі з фронту і тылу на працягу трох дзён атачыла і разбіла галоўныя сілы турэцкай арміі, рэшткі сіл адкінула да Карса.

У час бітвы руская армія ўпершыню выкарыстала тэлеграфную сувязь.