Баніфача Веранезэ

Баніфача Веранезэ
Імя пры нараджэнні	Баніфача дэ Пітаці
Дата нараджэння	1487(1487)
Месца нараджэння	Верона, правінцыя Верона, Венета, Італія[1]
Дата смерці	19 кастрычніка 1553(1553-10-19)
Месца смерці	Венецыя, Венецыянская рэспубліка[1]
Грамадзянства	Венецыянская рэспубліка
Род дзейнасці	мастак
Жанр	рэлігійнай карціна, партрэт
Уплыў	Джавані Беліні, Джарджонэ, Тыцыян
Уплыў на	Андрэа Мелдола, Тынтарэта, Эль Грэка, Якопа Басана  (руск.) (бел.
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Баніфача дэ Пітаці, Баніфача Веранезэ (італ.: Bonifacio Veronese; 1487, г. Верона — 19 кастрычніка 1553, г. Венецыя) — венецыянскі мастак 16 стагоддзя.

Баніфача дэ Пітаці не быў венецыянцам, а паходзіў з горада Верона. Сям'я дэ Пітаці разам з сынам перабралася ў Венецыю пасля 1505 года. Менавіта тут Баніфача вучыўся жывапісу. Магчыма, ён вучань мастака Пальма іль Векіа. Маляваў рэлігійныя палотны і партрэты.

Памёр у Венецыі.

Творчасць дэ Пітаці як была падзелена на дзве галіны. Адна — гэта тыповыя для венецыянскай школы выявы Мадонны са святымі, так званыя «Святыя размовы». Але часам ён як бы вызваляўся ад тыповых малюнкаў і звычайных рэцэптаў стварэння кампазіцый і рабіў некалькі незвычайнае нават для самога сябе. Так, ён адлюстраваў палёт Бога-бацькі над плошчай Сан-Марка ў Венецыі ў некананічнай кампазіцыі «Дабравешчанне» ў верхнім палатне кампазіцыі-трыпціха. Глядач можа разгледзець у гарадскім пейзажы і сабор Святога Марка, і велічную званіцу, і каляровы брук плошчы, і паруснікі ўдалечыні^[2]. Кампазіцыя такім чынам разбіта на нябесную і зямную часткі. Менавіта так будаваў большасць сваіх кампазіцый Эль Грэка, які таксама жыў і вучыўся ў Венецыі. Баніфача дэ Пітаці — майстар пераходнага этапу ад Адраджэння да маньерызму, напрамку, які доўга суіснаваў з познім венецыянскім адраджэннем.

Ён заваяваў вялікі аўтарытэт у Венецыі, дзе меў майстэрню і прымаў вучняў. Вучнямі Баніфача былі вядомыя венецыянскія мастакі, сярод якіх Якопа Басана  (руск.) (бел., Антоніа Пальма, Андрэа Мелдола, Якопа Рабусці, вядомы як Тынтарэта, і іншыя.

• 
  Малюнак дэ Пітаці.
• 
  «Св. Сямейства з маленькім Янам Хрысціцелем»
• 
  «Свята бесіда», Палацца Піці, Фларэнцыя
• 
  «Містычныя заручыны Св. Кацярыны»
• 
  «Мадонна з дзіцем і чатырма святымі», Ка'Рэцоніка, Венецыя.

• Philipp Cottrell, Bonifacio Veronese and the young Tintoretto, in: Inverno, 4, 1997, S. 17-36.
• Gerhard Rüger, Zur Restaurierung eines Gemäldes von Bonifazio Veronese, in: Jahrbuch der Staatlichen Kunstsammlungen Dresden, 1968/69, S. 133—138.
• Decio Gioseffi, Per una datazione tardissima delle storie di Tobiolo in S. Raffaele di Venezia con una postilla su Bonifacio Veronese. In: Emporium, 126.1957, p. 99-114.
• Paul Wescher, Bonifazio di Pitati, called Veronese (1491—1553), In: Bulletin of the Art Division, 4.1952 Nr. 2/3, S. 9.
• Theodor von Frimmel, Eine Verwechslung von Bonifazio Veneziano mit Tizian, In: Repertorium für Kunstwissenschaft, 7.1884, p. 1-15.
• «Bonifazio de'Pitati, genannt Veronese», in: Helga Wäß, Der Raub der Sabinerinnen der Familie Gradenigo: neueste Forschungen zum Frühwerk Tintorettos; eine Hommage an die Gründerväter Venedigs in einem unbekannten venezianischen Gemälde der Zeit nach 1539, Regensburg 2000, S. 8 ff. und 56 ff (mit zahlreichen Abbildungen). — ISBN 3-7954-1338-9
• Никитюк О. Д. «Художественные музеи Венеции», серия «Города и музеи мира», М., «Искусство», 1979

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Баніфача Веранезэ