Валянцін Уладзіміравіч Мураўёў

Валянцін Уладзіміравіч Мураўёў
Валянцін Уладзіміравіч Мураўёў
Дата нараджэння	28 студзеня 1938 (87 гадоў)
Месца нараджэння	Мішнева[d], Маеўская воласць[d], Новасакольніцкі раён, Пскоўская вобласць, РСФСР, СССР;
Род дзейнасці	выкладчык універсітэта, навуковец
Месца працы	Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт інфарматыкі і радыёэлектронікі;
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук (1977)
Навуковае званне	член-карэспандэнт НАН Беларусі (1989);
Альма-матар	Дзяржаўная марская акадэмія імя адмірала С. В. Макарава[d] (1960);
Узнагароды	;

Валянцін Уладзіміравіч Мураўёў (нар. 28 студзеня 1938, в. Мішнева, Новасакольніцкі раён, Пскоўская вобласць, Расія) — беларускі радыёфізік. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1989), доктар тэхнічных навук (1977), прафесар (1978). Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР (1988).

Біяграфія

Скончыў Ленінградскае вышэйшае інжынерна-марское вучылішча імя адмірала С. В. Макарава (1960).

З 1965 года старшы выкладчык, у 1966—1975 гадах дацэнт, у 1975—1979 гадах дэкан канструктарска-тэхналагічнага факультэта, з 1979 года прарэктар па навуковай рабоце, адначасова загадчык кафедры Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта інфарматыкі і радыёэлектронікі^[1].

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнам Айчыны III ступені (1998), медалём.

Навуковая дзейнасць

Навуковыя даследаванні ў галіне генерацыі і ўзмацнення электрамагнітных ваганняў звышвысокіх і надзвычай высокіх частот. Даследаваў механізм узаемадзеяння зараджаных часціц у паўправадніковых прыборах з электрамагнітнымі палямі. Распрацаваў тэарэтычныя асновы працы «кароткіх» дыёдаў Ганна. Прапанаваў новы спосаб павышэння стабільнасці частаты. Распрацаваў агульны метад разліку, які дазваляе з адзіных пазіцый аналізаваць і разлічваць аўтагенератары, сінхранізаваныя генератары і ўзмацняльнікі на паўправадніковых прыборах з улікам канкрэтнага спосабу рэалізацыі ЗВЧ сістэмы і параметраў актыўнага элемента. Вынікі навуковых даследаванняў дазволілі распрацаваць і ўкараніць параметрычны шэраг генератараў і ўзмацняльнікаў, якія працуюць у дыяпазоне ад 4 да 100 ГГц.

Аўтар больш за 250 навуковых прац, у т.л. 35 аўтарскіх пасведчанняў і 13 патэнтаў.

Бібліяграфія

Некоторые вопросы теории и расчета генераторов на диодах Ганна (совм. с В. Я. Савельевым) // Электрон. техника. Сер. «Электроника СВЧ». 1972. Вып. 12.
Возможность значительного повышения стабильности частоты генераторов на диодах с отрицательным сопротивлением (совм. с А. А. Бельским, В. Я. Савельевым) // Изв. вузов СССР. Радиоэлектроника. 1974. № 8.
Субгармонические бифуркации периода колебаний в диодах Ганна с внешним гармоническим воздействием (совм. с В. И. Шалатониным) // Радиоэлектроника. 1993. № 6.
3-mm Pulse Radar for short-range Navigation and Collision Avoidance (совм. с Ю. П. Воробьевым, А. В. Рубаником) // IEEE Aerospace and Electronic Systems. 1999. V.14, No.7.