Васіль Емяльянавіч Бурносаў

Васіль Емяльянавіч Бурносаў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	1914[1] ці 18 жніўня 1914(1914-08-18)
Месца нараджэння	Зелянькова, Цяцерынская воласць[d], Магілёўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1984[1] ці 19 ліпеня 1984(1984-07-19)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР
Пахаванне	Паўночныя могілкі
Грамадзянства	БССР
Альма-матар	Камуністычны інстытут журналістыкі імя С. М. Кірава
Месца працы	Магілёўскі аўтамабільны завод Беларусь Цэнтральны камітэт УЛКСМ[d] Чырвоная змена Праўда Полымя Коммунист Белоруссии[d] Літаратура і мастацтва Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі Выдавецкі цэнтр БДУ[d] Мастацкая літаратура
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	літаратурны крытык, журналіст, рэдактар, перакладчык, літаратуразнавец
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў
Узнагароды

Васіль Емяльянавіч Бурносаў (18 жніўня 1914, в. Зелянькова, цяпер Круглянскі раён, Магілёўская вобласць — 19 ліпеня 1984, Мінск) — беларускі крытык, літаратуразнаўца.

Нарадзіўся 18 жніўня 1914 года ў вёсцы Зелянькова^[2].

У 1933—1934 гг. працаваў брыгадзірам, затым старшынёй калгаса «Новы свет» Бялыніцкага раёна. Быў токарам на аўтарамонтным заводзе ў Магілёве. Скончыў у 1939 годзе Камуністычны інстытут журналістыкі ў Мінску. Працаваў рэдактарам Дзяржаўнага выдавецтва БССР. З пачатку Вялікай Айчыннай вайны — на Заходнім фронце, быў цяжка паранены. З 1942 г. — інструктар ЦК ВЛКСМ, з 1943 года — намеснік рэдактара газеты «Чырвоная змена». У 1944—1947 гадах быў карэспандэнтам «Правды» па БССР. Працаваў у Дзяржаўным выдавецтве БССР, рэдакцыях часопіса «Полымя», «Коммунист Белоруссии», газеты «Літаратура і мастацтва», у Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору АН БССР, галоўным рэдактарам выдавецтва БДУ, старшым рэдактарам выдавецтва «Мастацкая літаратура»^[2].

Член Саюза пісьменнікаў СССР і Беларусі з 1951 года^[2].

Памёр 19 ліпеня 1984 года ў Мінску. Пахаваны на Паўночных могілках Мінска^[2] (П-1, 42/19/12)^[3].

Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі і медалямі^[2].

Літаратурна-крытычнай працай займаўся з 1947 г. Апублікаваў шэраг артыкулаў аб партыйнасці і народнасці літаратуры, сацыялістычным рэалізме, аб творчасці Л. Талстога, М. Гогаля, А. Кальцова, М. Горкага, У. Маякоўскага, Я. Купалы, Я. Коласа, М. Лынькова, А. Куляшова і іншых беларускіх пісьменнікаў^[2].