Васіль Канстанцінавіч Шабалтас

Васіль Канстанцінавіч Шабалтас (нар. 15 жніўня 1936, в. Курыцічы, Петрыкаўскі раён − 13 сакавіка 2015) — беларускі пісьменнік.

Нарадзіўся 15 жніўня 1936 года ў вёсцы Курыцічы Петрыкаўскага раёна ў сялянскай сям'і. Разам з маці, сястрой і братам перажыў акупацыю, вярнуўся на радзіму толькі пасля заканчэння войны^[1].

Скончыў Мар'іна-Горскі сельскагаспадарчы тэхнікум, некаторы час працаваў у сябе на радзіме заатэхнікам-пчаляром. У 1960 годзе пераехаў на радзіму жонкі, у г. Навазыбкаў Бранскай вобласці. Жыў па вуліцы Нарыманаўскай^[2]. Працаваў заатэхнікам-пчаляром (1959—1963), канструктарам-мадэльерам на швейнай фабрыцы МЛП (1963—1983)^[3].

З 1983 года жыў у Асіповічах^[2][4]. Працаваў галоўным інжынерам канструктарскага бюро (1983—1985), дырэктарам камбіната бытавога абслугоўвання (1985—88), загадчыкам аддзела (1988—1995)^[3].

Завочна вучыўся Маскоўскім палітэхнікуме, пасля яго канчатка – у Маскоўскім тэхналагічным інстытуце^[2].

Як паэт друкаваўся з 1960 года, як празаік з 1963 года. Першы верш быў надрукаваны ў газеце «Піянер Беларусі»^[2].

Член Саюза беларускіх пісьменнікаў з 1993 года^[2]. Член Магілёўскага абласнога аддзялення праўладнага Саюза пісьменнікаў Беларусі^[5].

Памёр 13 сакавіка 2015 года.

Асноўная тэматыка творчасці В. К. Шабалтаса: памяць аб вайне, лёс чалавека, жыццёвыя абставіны, у якія трапляе чалавек^[2]. Аўтар кніг прозы «Экзамен» (1984), «Плата за страх» (1994), «Злой дух» (2006)^[4], «Душагуб», «Белобок»^[4] і інш.