Воплі Відоплясова

Воплі Відоплясова
Канцэрт у Мюнхэне 2010
Асноўная інфармацыя
Жанры	украінскі рок, рок, панк-рок, фолк-рок, псіхадэлічны рок
Гады	1986 — наш час
Краіна	Украіна
Адкуль	Кіеў
Іншыя назвы	ВВ
Мова песень	украінская
Склад	Алег Скрыпка, Аляксей Мельчанка, Сяргей Сахно, Яўген Рагачэўскі
Былыя ўдзельнікі	Юрый Здарэнка (1986—1991), Аляксандр Піпа (1986—2007)
vopli.com.ua (укр.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Воплі Відоплясова» (па-беларуску Воплі Відаплясава) — украінскі рок-гурт, утвораны ў 1986 годзе. Лідар гурта — вакаліст Алег Скрыпка.

Сёння «Воплі Відоплясова» — адзін з самых папулярных у свеце ўкраінскіх рок-калектываў, дае да 200 канцэртаў у год і, па словах вядомага расійскага журналіста Арцемія Траецкага, «Стаў эталонам „Жыва-канцэртнага“ ўсходнеславянскага рок-бэнда, і эталонам да гэтага часу непераўзыйдзеным».

Заснавальнікамі гурта сталі гітарыст Юрый Здарэнка і басіст Аляксандр Піпа, якія да гэтага з 1984 года гулялі хэві-мэтал гурце SOS. Пераломным момантам для сяброў музыкаў стаў 1986, калі адбылася Здарэнкі і Піпы з музыкай- шоўмэнам Алегам Скрыпкам. Чацвёртым удзельнікам «ВВ» стаў бубнач Сяргей Сахно. Назва новага гурта прапанаваў Аляксандр Піпа, які у той час зачытваўся Дастаеўскім: Відаплясаў — апантаны літаратурнай дзейнасцю лёкай з «Сяла Сцепанчыкава і яго жыхароў». Свае опусы, поўныя крыкамі душы, ён называў «Воплямі». Музыка гурта выпрабавала прыкметны ўплыў рок-н-ролу, панка і разнастайных этна-стыляў. Нацыянальнага каларыту дадавала выкарыстанне ўкраінскай мовы. Музычнай адукацыі ніхто з «ВВ» не мае. Скрыпка прыйшоў у рок-н-рол з тэатра і з ваеннага завода, дзе пасля вучобы ў Кіеўскім політэхнічным інстытуце працаваў інжынерам. Здарэнка быў водаправодчыкам. Сахно вучыўся барабаннай справы ў ударніка кіеўскага м’юзік-хола. А Піпу выгналі з музычнай школы яшчэ ў малодшых класах. «Я ні разу не сустракаў басіста, які гуляў б горш за мяне», — шчыра прызнаецца Аляксандр. У 1987 годзе «ВВ» дэбютавалі на фестывалі Кіеўскага рок-клуба, адразу узяўшы прыз «Гурт года». «Песняй года» стаў іх «Плач Ярославни». У першай канцэртнай праграме калектыву гучалі песні «Товариш майор», «Розмова з Махатмою», «Були деньки» і «Танці». Менавіта «Танці» сталі неафіцыйным гімнам гурта. Гэты твор перасек межы рэспублікі і пазнаёміў астатнія гарады Савецкага Саюза з шматспадзеўнымі дэбютантамі з Кіева. У 1988 «Воплі» разам з землякамі з «Колезького асесора» і «Рабботи Хо» арганізавалі так званую «Рок-артэль» і пачалі гастраляваць па краіне. Адбыліся канцэрты на віленскім «Рок-форуме-88» (дыплом фестывалю), дэбют у маскоўскім ДК імя Гарбунова, здымкі ў французскім фільме «Рок вакол Крамля», дзе "ВВ"сімвалізавалі нацыянальную украінскую рок-музыку, выступы на фестывалях «Кіеў — Варшава», «Рок-сырок». Ўсюды канцэрты праходзілі з нязменным поспехам, а ва Ўкраіне «ВВ» сталі практычна нацыянальнымі героямі.

У 1990 годзе «ВВ» правялі гастролі па еўрапейскіх краінах, дзе іх славянская экзотыка прыйшлася па гусце. Асабліва шоу ў выкананні Алега Скрыпкі палюбілася французам, якія ў сакавіку 1990-га прапанавалі гурта кантракт на выпуск некалькіх кампакт-дыскаў. Запіс аднаго з французскіх канцэртаў у 1991 годзе выйшаў на дыску «Або Або», які стаў дэбютным вінілавым рэлізам новай незалежнай фірмы «Бураціна Прадакшн» і першай даўгаграючаю пласцінкай «ВВ».

У 1991 годзе двое з «ВВ» — Скрыпка і Піпа — пераязджаюць у Парыж. Творчая камандзіроўка зацягнулася на пяць гадоў. Скрыпка знаходзіць пастаянную працу мастацкага кіраўніка дзявочага хору ў парыжскім тэатры Піліпа дэ Купуе. «ВВ» сталі інтэрнацыянальным квартэтам, калі ў склад уліліся гітарыст Філіп Можа і бубнач Стэфан Муфліе. У такім выглядзе каманда часам выступала ў клубах Парыжу і пару раз нават была з канцэртамі ў былым Савецкім Саюзе. "Французскі перыяд "працягваўся да 1996 года. «Напэўна, зараз ужо ні за што ў свеце не стаў бы жыць у Парыжы. Складаны горад для жыцця», — казаў Скрыпка праз некалькі гадоў пасля вяртання.

Па вяртанні ў Кіеў, гурт адправіў дадому французаў, папоўніўшы склад Сяргеем Сахно і новым гітарыстам Яўгенам Рагачэўскім. Былы лідар гурта «Раббота Хо» Сяргей Паповіч быў узяты на пасаду саўнд-прадзюсара.

У 1997 годзе быў падпісаны доўгатэрміновы кантракт з кампаніяй Gala Records, што выдала альбом «Музіка» з новымі суперхітамі «Весна» і «Юра».

У 1998 годзе пабачыў свет дыск «Країна мрій», значную частка якога склалі кампазіцыі пачатку 90-х гадоў. Падобнай практыцы «ВВ» верныя да гэтага часу: у новыя альбомы абавязкова ўваходзяць некалькі архіўных запісаў.

Наступная пласцінка «Хвилі Амура» выйшла ў пачатку 2000 года. Разам з новымі хітами «Любов» і «Були на селі» сюды увайшлі і некалькі вельмі старых песень, напрыклад, «Розмова з Махатмою», але асабліва «ВВ» парадавалі новаю кампазіцыяй «День народження» — поспеху песні вельмі паспрыяў ўдалы відэакліп з сюжэтам ў духу індыйскіх кінафільмаў.

У 2000 годзе «Воплі Відоплясова» пабывалі на гастролях у Ізраілі і ЗША, а таксама выступілі перад амерыканскім прэзідэнтам Білам Клінтанам падчас яго афіцыйнага візіту ва Украіну.

У 2004 годзе гурт прыняў удзел у Аранжавай рэвалюцыі.

У 2006 годзе выходзіць студыйны альбом «ВВ» пад назвай «Були денькі», прысвечаны 20-годдзю гурта. У студзені 2007 года калектыў пакідае Аляксандр Піпа. У юбілейны тур па гарадах Украіны з гуртам адпраўляецца новы басіст Аляксей Мельчанка.

У 2008 годзе гурт запісвае рок-версію Дзяржаўнага гімна Украіны, а таксама выпускае двайны канцэртны альбом, пад назваю «В. В. на сцені фестивалю РОК-СІЧ».

Напярэдадні новага 2009 выходзіць сінгл з новым патэнцыяльным хітом — песняй «Ладо».

У жніўні 2009 года гурт прыняў удзел у фестывалі «Be Free», арганізаваным Еўрарадыё ў Чарнігаве (Украіна), пад бела-чырвона-белым сцягам выступіў разам з Ляпіс Трубяцкі, Hair Peace Salon і многімі іншымі беларускімі рок-музыкамі.^{[1][2][3][4][5]}

«ВВ» становяцца ўдзельнікамі першага расійскага «Выпуску» папулярнага міжнароднага фестывалю сусветнай музыкі World of Music, Art and Dance (WOMAD) Russia, які прайшоў у Кіславодску з 20 па 22 верасня 2013 года. З 20 кастрычніка гэтага ж года гурт «Воплі Відоплясова» адпраўляецца ў тур па гарадах Украіны, у падтрымку свайго новага 10-га юбілейнага альбома, які называецца «Чудовий Світ». Эксклюзіўная канцэртная прэзентацыя дыска адбылася 28 лістапада ў Львове на пляцоўцы Нацыянальнага акадэмічнага ўкраінскага драматычнага тэатра імя М. Занькавецкай.

У жніўні 2014-га канцэрты «ВВ» у Маскве і Кубані адмянілі без афіцыйнага ўнясення музыкаў да любога «чорнага спісу»: «Мы ўжо ў гэтым спісу і ў Расію ездзіць не можам. У нас былі запланаваны два канцэрты — на Кубані і ў Маскве. Іх адмянілі, таму што мы ўкраінцы».

• Алег Скрыпка — вакал, баян, гітара, саксафон, труба, праграмавання, клавішні
• Сяргей Сахно — барабаны, перкусія, бэк-вакал
• Яўген Рагачэўскі — гітара, бэк-вакал
• Аляксей Мельчанка — Басіст

• Юрый Здарэнка (в гурце з 1986 па 1991) — гітара, вакал
• Аляксандр Піпа (в гурце з 1986 па 2007) — бас гітара, бэк-вакал

• Країна мрій (1994)
• Музіка (1997)
• Хвилі Амура (2000)
• Файно (2002)
• Були деньки (2006)
• Чудовий світ (2013)

• Або або (1991)
• Закустика (1993)
• В. В. на сцені фестивалю РОК-СІЧ (2008)

• День нароDJення (2001)
• Найкраще (2004)

• Музіка, сінгл (1996)
• Любов (1998)
• Мамай (2001)
• Гімн-Славень України (2008)
• Ладо (2008)
• Чіо Чіо Сан (2009)
• Відпустка (2010)

• Відеоколекція (DVD) (2007)
• Відеоколекція (collector’s edition, 2DVD) (2008)

• Хай живе ВВ (1987)
• Перший концерт в Москві (1988)
• Зв’язок (1989)
• Танці (1989)
• Hey, O.K.! (Гей, любо!) (1991)
• Salzburg (1996)

У відэакліпах ВВ прасочваецца любоў да ўкраінскага аўтапрама. Так у кліпе на песню Музыка можна ўбачыць аўтамабіль ЗАЗ-1105 Дана, а ў кліпе на песню «Полонина» акрамя аўтамабіля ЛуАЗ-1302 Валынь яшчэ і трактар ХТЗ Т-150 і танк Т-64Б. У адным з апошніх кліпаў на песню «Відпустка» прысутнічаюць два кабрыялеты на базе аўтамабіляў ЗАЗ-965 і ЗАЗ-968.