Вуліца Францыска Скарыны (Полацк)

Вуліца Францыска Скарыны
Полацк
Вуліца Францыска Скарыны; Полацк
Агульная інфармацыя
Краіна	Беларусь
Рэгіён	Віцебская вобласць
Горад	Полацк
Мікрараён	Гістарычны цэнтр Полацка
Працягласць	1180 м
Ранейшыя назвы	Сабачая, Плігаўская, Пралетарская
Назва ў гонар	Францыск Скарына
Паштовы індэкс	211401, 211415
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вуліца Францыска Скарыны — вуліца ў гістарычным цэнтры Полацка.

Гісторыя

Згодна Рэвізіі 1765 года трасе вуліцы Францыска Скарыны адпавядае Сабачая вуліца.^[1].

У пачатку XX стагоддзя насіла назву Плігаўская. Назва звязана з слабадой Плігаўкі, што раней размяшчалася за парканам, а пазней увайшла у склад горада.^[2]

7 снежня 1918 года на мітынгу ў актавай залі былога кадэцкага корпуса была аб’яўлена сумесная пастанова павятовага камітэта РКП(б), Рэўкама і павятовага выканкама аб змене назвы на «вуліца Пралетарская»^[3]. Так вуліца называлася да 1956 года^[4].

Сучасная назва дадзена ў гонар ураджэнца Полацка друкара Францыска Скарыны.

Апісанне

Вуліца цягнецца ад вуліцы Талстога на захадзе да вуліцы Юбілейнай на ўсходзе, мінаючы Полацкі кірмаш.

Забудова

№ 5 — будынак канца ХІХ — пачатку ХХ стагоддзя — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213Г000631шыфр 213Г000631
№ 6 — будынак канца ХІХ — пачатку ХХ стагоддзя — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213Г000631шыфр 213Г000631
№ 21 — Полацкі прыродна-экалагічны музей у старой воданапорнай вежы канца 1950-х — пачатку 1960-х гадоў. — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213Г000628шыфр 213Г000628
№ 25 — Сярэдняя школа № 10

Помнікі

Помнік У. М. Азіну — ля школы № 10 — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 212Ж000630шыфр 212Ж000630
"Купец" — ля Дома гандлю

Цікавыя факты

У Полацку акрамя вуліцы Францыска Скарыны ёсць яшчэ праспект Францыска Скарыны.

На беразе Палаты на вуліцы Плігаўскай у пачатку ХХ стагоддзя стаяла Паравая гарбарня, якую ў 1910 годзе набыў мешчанін Пінхус Руманаў Ільмер. У 1996 годзе пры разборы старога дома па вуліцы Ф. Скарыны быў знойдзены яго архіў^[5].

Зноскі

↑ Дук Д. В. (2015). "Городское пространство и социальная топография Полоцка по данным ревизии 1765 года". Вестник Полоцкого государственного университета. Серия A. Гуманитарные науки(руск.). 9: 12. ISSN 2070-1608. Архівавана з арыгінала 25 снежня 2017. Праверана 7 лістапада 2020. Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 снежня 2017. Праверана 7 лістапада 2020.Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 снежня 2017. Праверана 7 лістапада 2020.
↑ Дэйніс Іван Пятровіч. Полацкая даўніна (бел. (тар.)). — Медисонт. — Мінск, 2007. — 330 с. — ISBN 978-985-6530-74-9.
↑ Первые революционные преобразования (руск.).
↑ Л. Ф. Данько, А. И. Судник. Путоводитель по городу Полоцку 1910 года. Выпуск 8 (руск.). — Полоцкое книжное издательство. — Полоцк, 2009. — 45 с. — ISBN 978-985-6936-02-2.
↑ Паровой кожевельный завод Пинхуса Ильмера (руск.)(недаступная спасылка).

[1] Дук Д. В. (2015). "Городское пространство и социальная топография Полоцка по данным ревизии 1765 года". Вестник Полоцкого государственного университета. Серия A. Гуманитарные науки(руск.). 9: 12. ISSN 2070-1608. Архівавана з арыгінала 25 снежня 2017. Праверана 7 лістапада 2020. Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 снежня 2017. Праверана 7 лістапада 2020.Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 снежня 2017. Праверана 7 лістапада 2020.

[dejnis-2] Дэйніс Іван Пятровіч. Полацкая даўніна (бел. (тар.)). — Медисонт. — Мінск, 2007. — 330 с. — ISBN 978-985-6530-74-9.

[kraeved-3] Первые революционные преобразования (руск.).

[4] Л. Ф. Данько, А. И. Судник. Путоводитель по городу Полоцку 1910 года. Выпуск 8 (руск.). — Полоцкое книжное издательство. — Полоцк, 2009. — 45 с. — ISBN 978-985-6936-02-2.

[5] Паровой кожевельный завод Пинхуса Ильмера (руск.)(недаступная спасылка).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]