Вылячэнне хворага на вадзянку

*Хрыстос вылечвае хворага*, Рэмбрант, 1649

Вылячэнне хворага на вадзянку — падзея новазапаветнага апавядання, адзін з цудаў Ісуса Хрыста.

Біблейскае апавяданне

Падзея запісана ў Евангеллі ад Лукі 14:1-6.

Згодна з Евангеллем, у адну з субот Ісус увайшоў у дом вядомага фарысея на вячэру, за Ім увесь час уважліва назіралі. Там перад ім быў чалавек, які пакутаваў ад вадзянкі, гэта значыць, меў ненармальны ацёк цела.

Ісус спытаўся ў фарысеяў і тлумачальнікаў закона: «Ці дазваляецца лекаваць у суботу?» Але Яго апаненты ў адказ маўчалі. Тады Ісус, дакрануўшыся да чалавека, ацаліў яго і адпусціў дахаты. Тады ён спытаўся ў іх: «Калі ў каго-небудзь з вас асёл альбо вол упадзе ў калодзеж, ці ж не адразу і выцягне яго і ў суботу?» І на гэты раз у апанентаў Хрыста не было нічога, каб адказаць.

Гэты цуд, як і некаторыя іншыя (напрыклад, Вылячэнне згорбленай жанчыны), паказвае каштоўнасць жыцця чалавека перад цяжкімі рэлігійнымі правіламі фарысеяў: чалавека можна ацаляць, нягледзячы на рэлігійныя правілы, калі гэта дасць гаротніку магчымасць пазбавіцца ад пакут.