У часы, калі слуцкія землі былі ў складзе Вялікага Княства Літоўскага, група палякаў за нейкую правіннасць была выселена з Польшчы і паселена асобна ў Слуцкім княстве. Пра іх можна сказаць, што яны былі вынішчаны, бо назаўжды выселены з родных мясцін. Адсюль і атрымала сваю першапачатковую назву Вынішчы.[3]
У 1926 годзе згадваецца школа. Навучанне праходзіла на беларускай або на польскай мове.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны вёска ўцалела, як сведчаць мясцовыя жыхары, дзякуючы веры. 19 лютага 1943 года ў вёсцы было пастаўлена пяць крыжоў. Ужо 23 лютага было спалена 9 вёсак, а Вынісцы ацалелі. З таго часу кожны год 19 лютага жыхары сталі хадзіць вакол вёскі, падыходзілі да кожнага крыжа і прасілі, каб Бог засцярог ад вайны. Да крыжоў у Вынісцах і суседніх вёсках засталося асаблівае стаўленне: кожны вернік час ад часу прывязвае да крыжа светлую хустку з вышытым на ёй крыжам.[5]
У 1993 годзе пабудаваны новы касцёл.
У 2006 годзе вёска Вынісцы была перайменавана ў Вынішчы.[6]
Насельніцтва
Год
Чалавек
1897
508
1924
690
1998
276
Канфесійны склад насельніцтва
У 1857 годзе ў вёсцы пражываў 181 чалавек каталіцкага веравызнання.[7]
Паводле перапісу насельніцтва 1897 года, у вёсцы пражывала 107 чалавек праваслаўнага веравызнання, 387 чалавек каталіцкага веравызнання.[8]
↑Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑В. А. Жучкевіч. «Краткий топономическнй словарь Белоруссии». Мінск, выдавецтва БДУ, 1974