Вячаслаў Андрэевіч Мохарт

Вячаслаў Андрэевіч Мохарт
Вячаслаў Андрэевіч Мохарт
Дата нараджэння	28 сакавіка 1924
Месца нараджэння	Шулякі, Маяцкі сельсавет, Слуцкі раён, Беларусь;
Дата смерці	14 мая 2003 (79 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Род дзейнасці	уролаг
Месца працы	Гродзенскі медыцынскі інстытут; Мінскі медыцынскі інстытут; Беларускі дзяржаўны інстытут удасканалення ўрачоў;
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук (1969)
Альма-матар	Мінскі медыцынскі інстытут (1953);
Навуковы кіраўнік	Марыя Навумаўна Жукава
Узнагароды	;

Вячаслаў Андрэевіч Мо́харт^[1] (28 сакавіка 1924 — 14 мая 2003) — вучоны ў галіне ўралогіі, доктар медыцынскіх навук (1969), Заслужаны дзеяч навукі БССР (1982).

Біяграфія

Нарадзіўся у вёсцы Шулякі Слуцкага раёна. У 1944 годзе скончыў Грэскую сярэднюю школу і быў прызваны ў Чырвоную Армію. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны на 1-м Беларускім, 2-м Беларускім і 3-м Беларускім франтах у складзе артылерыйскай дывізіі. У 1947 годзе паступіў у Мінскі медыцынскі інстытут, які скончыў у 1953 годзе. У 1953—1956 гг. В. А. Мохарт праходзіў навучанне ў клінічнай ардынатуры Беларускага інстытута ўдасканалення ўрачоў пад кіраўніцтвам М. Н. Жукавай і ў 1956 годзе быў абраны на пасаду асістэнта кафедры ўралогіі. У 1960 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Актиномикоз мочеполовых органов»^[2]. З 1961 года В. А. Мохарт у Гродзенскім медыцынскім інстытуце, дзе стварыў дацэнцкі курс па ўралогіі^[2]. У 1969 годзе абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Материалы экспериментальных и клинических исследований по реиннервации мочевого пузыря»^[2]. З 1967 года ён на пасадзе дацэнта кафедры ўралогіі Мінскага медыцынскага інстытута, з 1971 года загадчык кафедры і адначасова ў 1971—1992 гг. галоўны пазаштатны уролаг Міністэрства аховы здароўя БССР^[2]. З 1971 года В. А. Мохарт працаваў у Беларускім інстытуце ўдасканалення ўрачоў, з 1991 года — на пасадзе загадчыка кафедрай.

Памёр 14 мая 2003 года. Пахаваны ў Мінску на Усходніх (Маскоўскіх) могілках.

Навуковая і грамадская дзейнасць

В. А. Мохарту належаць навуковыя працы па клініцы, дыягностыцы і лячэнні раку нырак і мачавога пузыра, актанамікозе мочапалавых органаў, нейрагенным расстройстве мачапускання. Аўтар больш за 240 навуковых прац, у тым ліку 5 манаграфій^[2]. Пад яго кіраўніцтвам абаронены 2 доктарскія і 14 кандыдацкіх дысертацый^[2].

З 1971 па 2001 год В. А. Мохарт быў намеснікам старшыні Беларускага таварыства уролагаў^[2]. На працягу 10 гадоў уваходзіў у склад рэдакцыйнай калегіі часопіса «Урология и нефрология».

Сярод апублікаваных прац:

Актиномикоз мочеполовых органов — Минс : Госиздат БССР, 1963.;
Нейрогенные расстройства мочеиспускания (нейрогенный мочевой пузырь) — Мн., 1970. (разам з М. Я. Саўчанкам);
Диспансеризация и врачебно-трудовая экспертиза онкоурологических больных: справ. пособие / В. А. Мохорт, Н. А. Нечипоренко. — Минск: Выш. шк., 1992.;
Современные возможности и перспективы комбинированного и комплексного лечения опухолей мочевого пузыря. // Вестник АМН СССР, 1986, № 6. (разам з А. У. Строцкім);
История развития урологии в Белоруссии, 1950—1998 гг. — Мн., 1999.

Узнагароды

Ордэн Айчыннай вайны II ступені
Медаль «За адвагу»
Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Сярэбраны медаль ВДНГ СССР (1973)
Ганаровыя граматы Вярхоўнага Савета БССР
Медаль імя М. І. Пірагова

Зноскі

↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Доста Н. И Памяти Мохорта Вячеслава Андреевича (к 85-летию со дня рождения) // Урологический информационный портал Архівавана 26 кастрычніка 2014. (руск.)

Літаратура

Мохарт Вячаслаў Андрэевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).