Віктар Іванавіч Сычугоў

Віктар Іванавіч Сычугоў
Віктар Іванавіч Сычугоў
Дата нараджэння	1837
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя;
Дата смерці	23 чэрвеня (5 ліпеня) 1892
Месца смерці	Варшава, Царства Польскае, Расійская імперыя;
Месца пахавання	Праваслаўныя могілкі ў Варшаве[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Альма-матар	Імператарская Акадэмія мастацтваў (1864);
Месца працы	Імператарская Акадэмія мастацтваў;
Навуковае званне	Акадэмік Імператарскай Акадэміі Мастацтваў[d];
Працаваў у гарадах	Смаленск, Кіеў, Царства Польскае і Гродна
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віктар Іванавіч Сычугоў (* 1837, Санкт-Пецярбург — † 1892, Варшава) — кіеўскі архітэктар.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Санкт-Пецярбургу. На працягу 1861-64 гадоў вучыўся ў Пецярбургскай акадэміі мастацтваў. Быў адзначаны 1-м залаты медалём, атрымаў званне класнага мастака 1-й ступені. У 1867 годзе атрымаў званне акадэміка архітэктуры.

Пасля гэтага працаваў у Смаленску (1869-71 года), а ў 1871 годзе пераехаў у Кіеў. У Кіеве працаваў архітэктарам Удзельнага ведамства.

Менавіта на 1870-80-я гады прыпадае найбольш плённы этап творчасці архітэктара.

На працягу 1885-87 гадоў займаў пасаду губернскага архітэктара у Гродне. У 1880-х гадах удзельнічаў у будаўніцтве Новых казармаў за чыгункай у Гродне (цяпер на рагу вуліц Чырвонаармейскай і Шчорса)^[1].

Апошнія гады жыцця жыў у Варшаве.

Стыль

Ужываў стылявыя формы неарэнесансу, неабарока, неаготыкі, неарускага і неавізантыйскага стыляў.

Працы ў Кіеве

Удзельная кантора ў Марыінскім парку (руск.) (бел. на вул. Грушэўскага (руск.) (бел. № 7 (1871—1876, па прысланым праекце),
Прыбытковы дом Караваевых (руск.) (бел. на вул. Фундуклееўскай /цяпер Б. Хмяльніцкага № 35/1 (1874),
Прыбытковы дом сям’і Шкот на 2 паверхі на вул. Уладзімірскай (руск.) (бел. № 34 (1871-76, пазней надбудаваны)
Дваранскі сход на Хрэшчатыку (1876—1877, не захаваўся),
Прыбытковы дом Бродскага на вул. Хрэшчатык, 15 (старая нумарацыя, 1877, не захаваўся),

У Кіева-Пячэрскай лаўры пабудаваў:

Воданапорную вежу (1879, цяпер перабудавана ў царкву Сергія Раданежскага),
Іканапісную школу і майстэрні (укр.) (бел. (корп. 30, 1880—1885),
Каменны гатэль на 4 паверху на Гасціным двары «для размяшчэння багамольцаў» (не захаваўся).

Працы па прыватных заказах:

Асабняк (руск.) (бел. Рудольфа Штэйнгеля (руск.) (бел. на вул. Бульварна-Кудраўскай (укр.) (бел. № 27 (1877—1879, працягнуў працу У. Мікалаева (руск.) (бел.,
Перабудова асабняка (руск.) (бел. Сары Бродскай на вул. Інстытуцкай (укр.) (бел. № 12 (1879),
Жылы дом сям’і Шкот на 2 паверхі на вул. Уладзімірскай № 34,
Жылы дом У. Беца (руск.) (бел. на вул. Гімназічнай /цяпер Леантовіча (укр.) (бел. № 7 (1882, сааўтар В. Кацярыныч (укр.) (бел.; надбудаваны 4-м паверхам у 1910-я гады),
Сядзіба (руск.) (бел. Ф. Міхельсона (руск.) (бел. ў Кіеве вул. Уладзімірскай, № 35 з ліцавога корпуса і флігеляў пад № 35-6 і 37-6 (1884—1885),
Даходны дом купца Ф. Міхельсона па вул. Уладзімірскай № 47 (1889—1890, сааўтар А. Шыле (руск.) (бел.).

Працы для іншых гарадоў

Вакзал у Смаленску (1867-69),
Адміністрацыйны чыгуначны будынак у Смаленску (1867-69),
Мужчынская гімназія ў Смаленску (1867-69),
Некалькі жылых дамоў і рэстаўрацыя адной з крапасных веж у Смаленску (1867-69),
Ажыццявіў рамонт шэрагу збудаванняў палацавага ансамбля (укр.) (бел. ў Тульчыне (1874—1876).
Спраектаваў царкву-маўзалей (укр.) (бел. М. Пірагова каля Вінніцы (1880-я),
Крыж на магіле Т. Шаўчэнкі (руск.) (бел. ў Каневе (1884),
Царква-капліца св. Кірыла і Мяфодзія (польск.) (бел. ў Хэлме (1884 р.),
Царква ў пасёлку Востраў (1888—1891 гг., будаваў Ч. Валінскі),
Свята-Петра-Паўлаўская царква (польск.) (бел. ў Сасновіцы (1888—1891 гг., будаваў Ч. Валінскі),
Царква ў Косыні (укр.) (бел. (1888—1891 гг., будаваў Ч. Валінскі),
Свята-Мікалаеўская царква (польск.) (бел. ў Дратаве (укр.) (бел. (1888—1891 гг., будаваў X/ Валінскі).
Касцёл Святога Станіслава Косткі (польск.) (бел. ў Косыні (укр.) (бел. (1888—1891)
Свята-Пакроўская царква (польск.) (бел. ў Кабылянах (укр.) (бел.

Нерэалізаваныя праекты

П’едэстал помніка Багдану Хмяльніцкаму ў Кіеве (1884—1886),
Кірыла-Мяфодзіеўскі будынак у Кіеве на Еўрапейскай плошчы (1885, у суаўтарстве з інж. В. Кацярыныч (укр.) (бел.).