Генадзь Аркадзевіч Космач
Генадзь Аркадзевіч Космач (1953 — 2016) — беларускі гісторык. Доктар гістарычных навук, прафесар. БіяграфіяНарадзіўся 7 ліпеня 1953 года ў вёсцы Талуі Маладзечанскага раёна Мінскай вобласці[1] ў сялянскай сям’і Аркадзя Сцяпанавіча і Ніны Рыгораўны (у дзявоцтве Васюта) Космачаў. Брат гісторыка Веніяміна Космача (нар. 1959)[2]. У 1976 годзе скончыў гістарычны факультэт БДУ. З 1979 года працаваў на гістарычным факультэце БДПУ імя Максіма Танка. У 1979 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю па тэме «Барацьба Камуністычнай партыі Аўстрыі супраць рэакцыі і фашызму ў 1924—1929 гг.». У 1990 годзе абараніў доктарскую дысертацыю па тэме «Працоўны клас у палітыцы кіруючых буржуазных партый Германіі ў 1924—1929 гг.». З 1993 года — загадчык кафедры ўсеагульнай гісторыі[3]. У 1994 г. у сааўтарстве з жонкай выдаў кнігу «Трагедыя куміраў рэвалюцыі[4]» дзе былі апісаны палітычныя біяграфіі М. І. Бухарына, А. І. Рыкава і Л. Д. Троцкага. З 2004 года — загадчык кафедры новай і найноўшай гісторыі. З 2015 г. — прафесар кафедры ўсеагульнай гісторыі і методыкі выкладання гісторыі. Навуковая дзейнасцьСфера навуковых інтарэсаў — найноўшая гісторыя Германіі, гісторыя міжнародных адносін, палітычная біяграфія В.Кубэ, гісторыя СССР 1930-х гг. і метадалогія гістарычнай навукі. Выкладаў метадалогію гісторыі і гісторыю ўсходніх цывілізацый[6]. Cааўтар падручнікаў і вучэбных дапаможнікаў па сусветнай гісторыі для вучняў 9, 10 і 11 класаў устаноў Рэспублікі Беларусь. Сям'яПершы муж гісторыка Алены Космач (нар. 1958). Бацька гісторыка Паўла Космача (нар. 1984). Зноскі
Літаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia