Джордж Вільерс (1-ы герцаг Бакінгемскі)

Джордж Вільерс
Джордж Вільерс
	англ.: George Villiers, 1st Duke of Buckingham
Кенцкі лорд-лейтэнант[d]
	31 мая 1620 — 8 чэрвеня 1620
Лорд-адмірал[d]
	1619 — 1628
Бакінгемскі лорд-лейтэнант[d]
	16 верасня 1616 — 23 жніўня 1628
Нараджэнне	28 жніўня 1592[…]; Лестэршыр, Англія;
Смерць	23 жніўня 1628[…] (35 гадоў); Портсмут, Портсмут[d], Хэмпшыр, Каралеўства Англія або ; Greyhound Pub[d], Портсмут[d], Хэмпшыр, Каралеўства Англія;
Месца пахавання	Вэстмінстэрскае абацтва;
Бацька	Джордж Вільерс[d]
Маці	Мэры Вільерс (графіня Бакінгемская)[d]
Жонка	Кэтрын Вільерс (18-я баранеса дэ Рос)[d]
Дзеці	Марыя Сцюарт (герцагіня Рычмандская)[d], Джордж Вільерс (2-гі герцаг Бакінгемскі)[d], Фрэнсіс Вільерс[d] і Чарлз Вільерс (маркіз Бакінгемскі)[d]
Званне	адмірал
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джордж Вільерс (англ.: George Villiers; 28 жніўня 1592 — 23 жніўня 1628, Портсмут) — англійскі дзяржаўны дзеяч, фаварыт і першы міністр каралёў Якава I і Карла I.

Дзякуючы свайму абаянню і ўменню знаходзіць агульную мову з манархамі, ён хутка падняўся па сацыяльных сходах, стаўшы адным з самых магутных людзей свайго часу. У 1623 годзе ён атрымаў тытул герцага Бакінгемскага, замацаваўшы сваё становішча пры каралеўскім двары.

Актыўна ўдзельнічаў у палітычным і ваенным жыцці Англіі, аднак яго дзеянні часта суправаджаліся няўдачамі. Ён кіраваў шэрагам правальных ваенных кампаній, такімі як аблога Сен-Мартэна на востраве Рэ ў 1627 годзе. Гэтыя няўдачы, разам з яго багаццем і ўплывам, выклікалі незадаволенасць у парламенце і сярод народа. Яго ўспрымалі як сімвал каралеўскага фаварытызму і несправядлівасці.

Напружанне вакол яго постаці дасягнула піка ў 1628 годзе, калі ён быў забіты Джонам Фэлтанам, афіцэрам, незадаволеным праваламі герцага і пануючай несправядлівасцю. Смерць Вільерса стала важнай падзеяй у гісторыі Англіі, азнаменаваўшы канец адной з самых спрэчных палітычных кар’ер таго часу.

Асоба Джорджа Вільерса (як герцага Бакінгема) атрымала шырокую вядомасць па ўсім свеце дзякуючы раману Аляксандра Дзюма "Тры мушкецёры".