Дзмітрый Канстанцінавіч Лыцін

Дзмітрый Канстанцінавіч Лыцін
Дата нараджэння	8 лістапада 1920(1920-11-08)
Месца нараджэння	Малыя Жаберычы, Лошніцкая воласць[d], Барысаўскі павет, Менская губерня, БССР
Дата смерці	11 лістапада 1954(1954-11-11) (34 гады)
Месца смерці	Іркуцк, Іркуцкая вобласць, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Лісіхінскія могілкі[d]
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	Паветранна-дэсантныя войскі
Гады службы	1939—1950
Званне
Камандаваў	аддзяленнем разведроты
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна, Савецка-японская вайна
Узнагароды і званні

Дзмітрый Канстанцінавіч Лыцін (8 лістапада 1920, Малыя Жаберычы, Барысаўскі павет, Мінская губерня — 11 лістапада 1954, Іркуцк) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза, гвардыі старшына ў адстаўцы.

Нарадзіўся 8 лістапада 1920 года ў вёсцы Малыя Жаберычы Барысаўскага павета Мінскай губерні (цяпер — Крупскага раёна Мінскай вобласці) у сялянскай сям’і.

Са студзеня 1942 года — у дзеючай арміі, ваяваў на Бранскім, Варонежскім, 2-м Украінскім франтах. Служыў сувязістам, наводчыкам супрацьтанкавай стрэльбы, разведчыкам. У маі 1944 года стаў камандзірам аддзялення разведроты 1-й гвардзейскай паветрана-дэсантнай дывізіі.

У ноч на 5 лістапада 1944 года фарсіраваў з аддзяленнем Цісу, захапіў плацдарм і адбіў да 15 контратак праціўніка, пашыраючы плацдарм, з групай байцоў знішчыў артылерыйскую батарэю.

За праяўленую мужнасць Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 сакавіка 1945 года Лыціну прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.

Летам 1945 года 1-я гвардзейская паветраная дывізія была пераведзена на Далёкі Усход і ў складзе 18-га стралковага корпуса 53-й арміі Забайкальскага фронта вяла баявыя дзеянні на тэрыторыі Маньчжурыі ў вайне з Японіяй. Д. К. Лыцін прыймаў удзел у ваенных дзеяннях у складзе спецыяльнага разведвальна-дыверсійнага атрада. Пасля заканчэння баяаых дзеянняў застаўся на звыштэрміновую службу.

У 1950 годзе дэмабілізаваўся, працаваў фізруком і ваенруком у школе вёскі Нікольск Іркуцкага раёна Іркуцкай вобласці.

Памёр 11 лістапада 1954 года ў Іркуцку. Пахаваны ў Іркуцку на Лісіхінскіх могілках^[1].

• Медаль «Залатая Зорка» (1945);
• ордэн Леніна;
• ордэн Айчыннай вайны I ступені;
• ордэн Чырвонай Зоркі;
• ордэн Славы III ступені;
• медалі.

• Кузнецов И. И. Герой Тиссы // Кузнецов И. И. Золотые звёзды иркутян. — Иркутск: Вост.-Сиб. кн. изд-во, 1982. — С. 105—108. — 3520 с., ил. — 30000 экз.
• Гольдфарб С. И. Могила Героя Советского Союза Д. К. Лытина // Памятники истории и культуры Иркутска. — Иркутск: Вост.-Сиб. кн. изд-во, 1993. — С. 238. — 448 с. — 5000 экз. — ISBN 5-7424-2581-2

• Дзмітрый Канстанцінавіч Лыцін на сайце «Героі краіны»
• Лытин Дмитрий Константинович(недаступная спасылка) на сайте «Солдаты Победы»
• Лытин Дмитрий Константинович в Иркипедии.
• Могила Дмитрия Лытина на сайте Поискового отряда «Байкал».