Дзмітрый Канстанцінавіч Прусак
Дзмітрый Канстанцінавіч Прусак (1859[1] — пасля 1917) — грамадзянскі інжынер[1], архітэктар. Брат архітэктара Канстанціна і ваеннага інжынера Мікалая Прусакоў. БіяграфіяНарадзіўся ў 1859 годзе. У 1868-72 гадах вучыўся ў Варонежскім Міхайлаўскім кадэцкім корпусе[2]. Сярэднюю адукацыю атрымаў у Пецярбургскай ваеннай гімназіі. У 1881 годзе скончыў курс у Пецярбургскім будаўнічым вучылішчы[1]. Выпушчаны са званнем грамадзянскага інжынера і чынам X класа. У сакавіку 1882 года паступіў на службу ў Тэхнічна-будаўнічы камітэт Міністэрства ўнутраных спраў[1]. Спачатку працаваў тэхнікам па чарцёжнай частцы, потым, з 1884 года прызначаны памочнікам вытворцы спраў таго ж Камітэту і ў 1890 годзе пераведзены на службу ў Кантроль Міністэрства Імператарскага Двара — рэвізорам-тэхнікам[1]. За час службы ў Камітэце быў у дзвюх камандзіроўках: у 1885 годзе — у г. Старой Ладазе для вышукання спосабаў да захавання старажытнай крэпасці «Рурыкава гарадзішча» і ў 1889 годзе — у Віцебскай губерні па справе аб ўладкаванні ў ёй сельскіх лячэбных устаноў[1]. З 1887 года складаўся членам Пецярбургскага таварыства архітэктараў[3]. ТворчасцьВынікам камандзіроўкі ў Віцебскую губерню стаў падрабязна распрацаваны ім тып сельскай лячэбніцы і праект вялікага дома для душэўна-хворых[1]. Д. Прусак прымаў удзел у многіх пабудовах, галоўным чынам у Пецярбургу[1][4]. У тым ліку, саўмесна з грамадзянскім інжынерам В. А. Касяковым, кіраваў пабудовай мураванага храма на 2000 чалавек у Галернай гавані[1]. Яму ж належыць праект, а часткова і пабудова дома Панаева на Адміралцейскай набярэжнай у Пецярбургу[1]. Асобныя творы 
Зноскі
|
||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
