Жанна Зіскіндаўна Вітэнзон

Жанна Зіскіндаўна Вітэнзон
Жанна Зіскіндаўна Вітэнзон
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	26 красавіка 1929 (96 гадоў)
Месца нараджэння	Віцебск, Віцебская акруга, БССР, СССР;
Грамадзянства	СССР; Расія;
Бацька	Аляксандр Айзікавіч Вітэнзон
Альма-матар	філалагічны факультэт МДУ[d];
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменніца, сцэнарыст, дзіцячая пісьменніца
Прэміі	Icarus[d]

Жанна Зіскіндаўна Вітэнзон (род. 26 красавіка 1929, Віцебск) — савецкі сцэнарыст мультыплікацыі, празаік, аўтар кніг для дзяцей. Адна з найбольш пладавітых аўтараў мультыплікацыйнага кіно 1960—1980-х гадоў.

Бацькі

Бацька — Зіскінд (Аляксандр) Айзікавіч Вітэнзон, кінадраматург, напісаў сцэнарыі да поўнаметражных мастацкіх фільмаў («Назола (руск.) (бел.», «Палеская легенда», «Галоўны сведка», «Сібіракі (руск.) (бел.»). Маці — Гіта Файвішаўна Сапгір, матэматык, родам з багатай яўрэйскай сям’і віцебскіх фабрыкантаў.

Біяграфія

У 1947—1952 гадах — навучалася на філалагічным факультэце МДУ^[1].

У 1952—1954 гадах — працавала ў Бранскім інстытуце ўдасканалення настаўнікаў^[1].

Аўтар сцэнарыяў мультыплікацыйных фільмаў, пастаўленых на кінастудыях «Саюзмультфільм», «Кіеўнавучфільм», «Беларусьфільм», «Узбекфільм», «Мульттэлефільм» (ТА «Экран»).

Супрацоўнічала з рэжысёрамі Р. А. Качанавым (руск.) (бел., В. П. Хадатаевай (руск.) (бел., Л. В. Арыставым (руск.) (бел., С. Л. Арыстакесавай (руск.) (бел., В. Я. Бардзілоўскім (руск.) (бел., М. Г. Навагрудскай (руск.) (бел. і іншымі.

Аўтар дзіцячых кніг.

Жанна Вітэнзон здымалася ў дакументальным серыяле «Фабрыка цудаў (руск.) (бел.»(фільм 2 «Аўтар сцэнарыя»)^[1].

Сям’я

Сястра — Барысава Наталля Зіскіндаўна, 1940 года нараджэння. Пражывае ў горадзе Масква.

Стрыечны брат — Генрых Веньямінавіч Сапгір, паэт, сцэнарыст і перакладчык^[1].

Стрыечны брат — Вітэнзон Генадзь Якаўлевіч.

Стрыечная сястра — Вітэнзон-Самусевіч Тамара Якаўлеўна, 1931 года нараджэння. Пражывае ў горадзе Санкт-Пецярбург.

Бібліяграфія

Фильмы-сказки. Сценарии рисованных фильмов. Выпуск 5. М.: «Искусство», 1958, 290 °C., илл. Ж. Витензон «В яранге горит огонь», с. 271.
Фильмы-сказки: сценарии рисованных фильмов. Выпуск 6. М. «Искусство», 1961, 316 с. Ж. Витензон «Храбрый оленёнок», с. 163—182;
Фильмы-сказки: сценарии рисованных фильмов. Выпуск 8. Искусство, 1964, 224 с. Тираж 100 000 экз. Ж. Витензон «Золотые колосья», с. 167—186;
Фильмы-сказки: сценарии рисованных фильмов. Выпуск 9. Искусство, 1969, 224 с. Тираж 100 000 экз. Ж. Витензон «Щенок» (Варежка), с. 135—144;
Фильмы-сказки: сценарии рисованных фильмов. Выпуск 10. Искусство, 1972, 224 с. Тираж 65 000 экз. Ж. Витензон «Орлёнок»;
Витензон Ж. Варежка. М. АСТ, 2011, (серия: Союзмультфильм представляет), ISBN 978-5-17-074726-9;
Витензон Ж. Храбрый оленёнок. М. АСТ, 2011, (серия: Союзмультфильм представляет), ISBN 978-5-17-075163-1;
Витензон Ж. Крылатый, мохнатый да масленый. М. АСТ, 2011, (серия: Союзмультфильм представляет), ISBN 978-5-17-076663-5 ;
Витензон Ж. Просто так. М. Астрель, 2011, (серия: Союзмультфильм представляет), ISBN 978-5-271-39590-1

Фільмаграфія

1956 — У яранзе гарыць агонь
1957 — Адважнае аленяня
1958 — Залатыя каласы
1964 — Светлячок № 5
1965 — Старонкі календара
1967 — Рукавіца
1968 — Арляня
1969 — Выкрадзены месяц
1969 — Дзяўчынка і слон
1970 — Кацярок
1970 — Ліст
1970 — Хлопчык і воблака
1971 — Тры бананы
1973 — Васілёк
1974 — Грай, мая дудачка
1974 — Алешка белыя рожкі
1974 — Алёнкіна цыпляня
1974 — Белае верблюджаня
1976 — Легенда пра стары маяк
1976 — Проста так
1976 — Тата, мама і залатая рыбка
1977 — Наш добры майстар
1977 — Хаджа Насрэдзін
1978 — Папяровы змей
1978 — Спрэчка
1978 — Самалёцік
1978 — Слова гонару
1979 — Квакша
1980 — Шарык-ліхтарык
1980 — Чаму сланы?
1980 — Свінапас
1982 — Дожджык, дожджык, болей!
1982 — За неспадзявана б’юць адчайна
1983 — Дзень шанцавання
1984 — Птушкалоў
1984 — Стары і певень
1984 — Веласіпедык уцёк
1985 — Сампа з Лапландыі
1986 — Я чакаю цябе, кіт!
1987 — Вялікае падарожжа
1988 — Дзе ты, мой конь?
1989 — Старадаўняя балада
1989 — Шчасліўчык
1990 — Крылаты, касматы і масляны
1990 — Калаж
1990 — Вяровачка
1990 — Самая сапраўдная прыгода
1992 — Прыз
1993 — Трэдычына

Прызы і іншыя ўзнагароды

«У яранзе гарыць агонь»:
- Прэмія За лепшы дзіцячы фільм на VIII МФ для дзяцей і юнацтва ў Венецыі, 1957.
- Залаты медаль на Міжнародным фестывалі моладзі і студэнтаў у Маскве, 1957.
«Адважнае аленяня» — ганаровы дыплом на XII Эдынбургскі МКФ, 1958.
«Рукавіца»:
- Першая прэмія За лепшы дзіцячы фільм на VII МФ анімацыйных фільмаў у Ансі (Францыя), 1967^[2].
- Сярэбраны медаль у конкурсе дзіцячых фільмаў на МКФ у Маскве, 1967^[2].
- Гран-пры «Залатая пласціна» і прыз Хіхона «За высокую якасць мультыплікацыі» на X МФ фільмаў для дзяцей і юнацтва ў Хіхоне (Іспанія), 1968^[2].
- Першая прэмія па раздзелу мультфільмаў на III ВКФ у Ленінградзе, 1968^[2].
- Лаўрэат літаратурнай прэміі «Срэбная малпа» (1975, Японія) за казку «У яранзе гарыць агонь»^[1].
- Падзяка Міністэрства культуры Расійскай Федэрацыі (2 снежня 2011) — за вялікі ўклад у Расійскую анімацыю, шматгадовую плённую працу і ў сувязі са 100-годдзем мультыплікацыйнага кіно^[3]
- Нацыянальная анімацыйная прэмія «Ікар» у намінацыі «Майстар» (2018).