Жэставая мова Іслас-дэ-ла-Баія
Жэставая мова Іслас-дэ-ла-Баія (англ.: Bay Islands Sign Language) ці Фрэнч-Харбарская жэставая мова — вясковая жэставая мова, якую выкарыстоўваюць у гарадах Фрэнч-Харбар і Джонсвіл на востраве Раатан, што належыць да дэпартаменту Іслас-дэ-ла-Баія, Гандурас[2]. Мова ўзнікла праз тое, што ў супольнасці высокі адсотак носьбітаў генетычнага сіндрому Ушэра, якія нараджаюцца з парушэннямі слыху, а з цягам жыцця непазбежна губляюць і зрок. Выпрацаваная мова дазваляе камунікаваць не толькі з глухімі, але і са слепаглухімі людзьмі, бо мае не толькі жэставую, але і тактыльную форму[2]. Характэрна, што тактыльная форма можа выкарыстоўвацца нават у размове дзвюх відушчых асоб[3]. На тым ці іншым узроўні жэставай мовай Іслас-дэ-ла-Баія таксама валодаюць жыхары без парушэнняў слыху, якія карыстаюцца для размоў з глухімі прадстаўнікамі супольнасці[4]. Гісторыя мовы налічвае каля ста год[2]: першая слепаглухая жанчына ў рэгіёне нарадзілася ў 1895 годзе[4]. Мова знаходзіцца пад пагрозай знішчэння: у 2020 годзе ў якасці асноўнага сродку маўлення яе выкарыстоўвалі 11 чалавек сталага ўзросту[2][5]. Маладыя людзі з навакольных рэгіёнаў, якія маюць парушэнні слыху, карыстаюцца амерыканскай або гандураскай жэставымі мовамі[2]. Праз сацыяльныя і дэмаграфічныя змены ў супольнасці таксама знізіўся адсотак носьбітаў сіндрому Ушэра[6]. Жэставая мова Іслас-дэ-ла-Баія таксама распаўсюдзілася на востраве Гуанаха. Па даным 2017 года, на гэтым востраве пражывала сям’я, якая складалася з двух глухіх, прычым жонка паходзіла з горада Фрэнч-Харбар. Мовай таксама валодаюць некаторыя жыхары вострава без парушэнняў слыху, бо яны набывалі мёд і некаторыя іншыя прадукты ў глухога ўраджэнца Фрэнч-Харбар[7]. Крыніцы
Літаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia