Кавалічы (Старадарожскі раён)

Кавалічы
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Старадарожскі
Сельсавет	Новадарожскі
Каардынаты	53°03′46″ пн. ш. 28°26′21″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	▼121 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1792
Паштовы індэкс	222911
Аўтамабільны код	5
СААТА	6252808031
	Кавалічы на Вікісховішчы

Ка́валічы^[1] (трансліт.: Kavaličy, руск.: Каваличи) — аграгарадок у Старадарожскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Новадарожскага сельсавета. Знаходзяцца за 15 км на паўночны ўсход ад Старых Дарог, за 163 км ад Мінска, за 6 км ад чыгуначнай станцыі Фалічы на лініі Баранавічы - Асіповічы. Насельніцтва—119 чалавек (2013). Транспартныя сувязі па мясцовай дарозе і далей па аўтадарозе Івацэвічы - мяжа Расіі.

Гісторыя

Вядомы з пачатку як засценак Новадарожскай воласці Бабруйскага павета Мінскай губерні^[2]. У лютым-снежні 1918 года акупавана войскамі кайзераўскай Германіі, са жніўня 1919 г. да ліпеня 1920 г. - войскамі Польшчы. З 1919 г. у БССР. З 20.8.1924 г. у Новадарожскім с\с Старадарожскага р-на Слуцкай, з 9.6.1927 г. -- Бабруйская акругі (да 26.7.1930). У 1929 годзе арганізаваны калгас "Чырвоны пуцілавец". З 20.2.1938 г. у Мінскай вобласці.

З 27 чэрвеня 1941 г. да 28 чэрвеня 1944 г. вёска акупавана нямецка-фашысцкімі захопнікамі, 6 вяскоўцаў загінула на фронце. У час вайны калгас разрабаваны, страты склалі 4 226 369 рублёў.

Калгас абноўлены ў верасні 1944 г., самастойна існаваў да 1950 года. З 20.9.1944 года вёска ў Бабруйскай, з 8.1.1954—у Мінскай абласці. З 25.12.1962 года ў Слуцкім, з 30.7.1966 г. у Старадарожскім раёне. У 1987 годзе цэнтр калгаса "Герой працы".

У 2013 годзе цэнтр ТАА "Аграфірма "Фалічы"", механічны двор з майстэрняй, жывёлагадоўчыя фермы, бібліятэка-клуб, фельчарска-акушэрскі пункт, магазін, лазня.

Планіровачна вёска складаецца з 2 паралельных вуліц, галоўная, з якіх з'яўляецца працягам пад'язной дарогі. Гаспадарчая зона знаходзіцца на захадзе і паўднёвым захадзе паселішча.

Дзве брацкія магілы савецкіх воінаў, загінулых у Вялікую Айчынную вайну.

Насельніцтва

пач. ХХ ст. -- 25 двароў, 153 жыхары^[2]
1917 год—46 двароў, 220 жыхароў
2013 год—51 гаспадарка, 119 жыхароў.
1926 год—57 двароў, 205 жыхароў
1956 год—157 жыхароў.
1987 год—71 гаспадарка, 193 жыхары
1997 год—74 гаспадаркі, 174 жыхары.

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ ^а ^б Гарады і вёскі Беларусі. Т.?. -- С.?;