Канстанцін Палубінскі

Канстанцін Палубінскі
Канстанцін Палубінскі
	; Герб «Ястрабец зменены»
11-ы кашталян мсціслаўскі
	30 кастрычніка 1627 — 15 лютага 1633
Папярэднік	Крыштаф Друцкі-Сакалінскі
Пераемнік	Ян Фелікс Агінскі[d]
5-ы ваявода парнаўскі
	15 лютага 1633 — 1640
Папярэднік	Пётр Трызна
Пераемнік	Эрнэст Магнус Дэнгаф
маршалак Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага
	з 1627
маршалак земскі слонімскі[d]
	18 мая 1621 — 30 кастрычніка 1627
Папярэднік	Рыгор Рыгоравіч Трызна[d]
Пераемнік	Стэфан Яцыніч[d]
8-ы пісар земскі слонімскі[d]
	20 мая 1616 — 18 мая 1621
Папярэднік	Міхаіл Іванавіч Палубінскі[d]
Пераемнік	Крыштаф Есьман[d]
дзяржаўца рудабельскі[d]
	з 1635
Смерць	1640
Род	Палубінскія[d]
Бацька	Аляксандр Аляксандравіч Палубінскі[d]
Маці	Ганна Алемані[d]
Жонка	Соф’я з Сапегаў[d][…]
Дзеці	Аляксандр Гіларый, Габрыэль, Яўстах Канстанцін, Канстанцыя, Кацярына, Казімір, Крысціна, Ефрасіння, Петранеля, Гальшка Тэадора, Геранім Канстанцін
Адукацыя	Браўнсбергскі езуіцкі калегіум[d]; Віленскі ўніверсітэт;

Канстанцін Палубінскі (? — 1640) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.

Вучыўся ў езуіцкім калегіуме ў Браневе, Віленскай акадэміі. Удзельнічаў у войнах са Швецый 1600—1629 і Расіяй 1609—1618.

Слонімскі пісар земскі ў 1616—1621 і маршалак у 1621—1625, кашталян мсціслаўскі ў 1625—1633, ваявода парнаўскі з 1633, маршалак Літоўскага Трыбунала ў 1627.

З праваслаўя перайшоў у каталіцтва, у 1618 фундаваў Дзярэчынскі дамініканскі кляштар. Валодаў Дзярэчынам, Глускам, Глыбокім і іншымі маёнткамі.

Сям’я

Сын лідскага падкаморага Аляксандра Аляксандравіча Палубінскага і Ганны Алемані, унук новагародскага кашталяна Аляксандра Іванавіча Палубінскага.

Ажаніўся з Соф’яй Сапегай (каля 1595 — каля 1657), дачкой мсціслаўскага ваяводы Андрэя Сапегі. У 1656, пасля смерці свайго стрыечнага брата Казіміра Льва Сапегі, Соф’я атрымала частку яго спадчыны, у тым ліку Зэльву і Горкі, якія потым адышлі яе сыну Аляксандру Гіларыю Палубінскаму — адзінаму, які перажыў бацьку.

Акрамя сына, меў дачок Кацярыну (жонка троцкага кашталяна Аляксандра Агінскага), Крысціну (жонка падкаморага вількамірскага Яна Каменскага), манашак Петранелю і Канстанцыю.