Канстанцін Юльянавіч Канановіч

Канстанцін Юльянавіч Канановіч
Дата нараджэння	8 снежня 1872(1872-12-08)
Месца нараджэння	Грабаўка, Гомельскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	15 сакавіка 1954(1954-03-15) (81 год)
Месца смерці	Уладзімір, Уладзімірская вобласць, РСФСР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	эпідэміялогія
Альма-матар	Кіеўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Тараса Шаўчэнкі
Узнагароды

Канстанцін Юльянавіч Канановіч (8 снежня 1872, вёска Грабаўка, Магілёўская губерня — 15 сакавіка 1954) — беларускі вучоны ў галіне санітарыі і эпідэміялогіі.

Нарадзіўся ў сям’і дробнага служачага. Агульную адукацыю атрымаў у Гомельскай 6-класнай прагімназіі і Чарнігаўскай гімназіі. Закончыўшы з адзнакай у кастрычніку 1899 г. медыцынскі факультэт Кіеўскага ўніверсітэта, працаваў земскім урачом у мястэчку Уваравічы Гомельскага павета. Лячыў хворых і пісаў першую навуковую працу, вывучаў стан урачэбнай дапамогі сельскаму насельніцтву і назіраў за будаўніцтвам бальніцы, займаўся санітарна-гігіенічнымі пытаннямі.

У чэрвені 1906 г. пераехаў у Магілёў, атрымаў пасаду ўрача земскай управы. Пасля праходжання спецыялізацыі ў Пецярбургу па захворваннях вуха, горла і носа ў тым жа годзе стаў першым спецыялістам па гэтых хваробах у Магілёўскай губерні.

На працягу сваёй урачэбнай дзейнасці напісаў звыш 50 навуковых прац, надрукаваў больш 60 папулярных артыкулаў. Быў арганізатарам першага губернскага з’езда ўрачоў, які адбыўся ў 1907 г.

Значным фактычным статыстычных матэрыялам напоўнена манаграфія К. Ю. Канановіча. У ёй коратка апісана гісторыя сельскай медыцынскай часткі ў губерні, паказаў на крайні недахоп лячэбных і санітарных устаноў. Прапановы К. Ю. Канановіча ляглі ў аснову многіх рэкамендацый першага з’езда ўрачоў Магілёўскай губерні, які адбыўся ў 1907 годзе^[1][2].

У маі 1911 г. заняў пасаду магілёўскага санітарнага ўрача. Па яго прапанове ў горадзе быў створаны шэраг санітарных устаноў: прышчэпачны пункт, лабараторыя, дэзінфекцыйна-транспартнае бюро і інш., пачата рэгістрацыя інфекцыйных хворых, імунізацыя насельніцтва.

Будучы ваенным урачом, у 1914—1918 гг. узначальваў санітарна-эпідыміялагічную службу ў павятовым аддзеле аховы здароўя, працягваючы адначасова працаваць як спецыяліст.

У гады Вялікай Айчыннай вайны добраахвотна ўступіў у Чырвоную Армію, паехаў на фронт і працаваў там па спецыяльнасці. Узнагароджаны ордэнам Леніна і медалямі.

15 сакавіка 1954 г. К. Ю. Канановіч памёр у г. Уладзіміры.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).