Кацельня![]() ![]() Кацельная ўстаноўка (кацельня) — збудаванне, у якім ажыццяўляецца нагрэў рабочай вадкасці (цепланосбіта) (як правіла вады) для сістэмы ацяплення або паразабеспячэння, размешчанае ў адным тэхнічным памяшканні. Кацельні злучаюцца са спажыўцамі пры дапамозе цеплатрасы і/або параправодаў. Асноўнай прыладай кацельні з'яўляецца паравы, жаратрубны і/або вадагрэйны катлы. Кацельні выкарыстоўваюцца пры цэнтралізаваным цепла- і паразабеспячэнні або пры мясцовым забеспячэнні, калі гэтая кацельня лакальнага значэння (у межах прыватнага дома, квартала). Кацельня — комплекс тэхналагічна звязаных цеплавых энергаўстановак, размешчаных у адасобленых вытворчых будынках, убудаваных, прыбудаваных або надстроенных памяшканнях з катламі, воданагравальнікамі (у тым ліку ўстаноўкамі нетрадыцыйнага спосабу атрымання цеплавой энергіі) і кацельна-дапаможным абсталяваннем, прызначаны для выпрацоўкі цеплыні.[1] Класіфікацыя кацельняў![]() Па тыпу размяшчэння
Па тыпу выкарыстоўванага паліва
Па тыпу усталёўваных катлоў
Па прызначэнні цеплавой нагрузкі
Па катэгорыі надзейнасці водпуску цяпла[крыніца?]
Зноскі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia