Каэтану Велозу

Каэтану Велозу
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	7 жніўня 1942(1942-08-07)[1][2] (82 гады)
Месца нараджэння	Santo Amaro[d], штат Баія, Бразілія
Краіна	Бразілія
Маці	Dona Canô[d]
Жонка	Paula Lavigne[d]
Дзеці	Moreno Veloso[d]
Альма-матар	Federal University of Bahia[d]
Музычная дзейнасць
Прафесіі	пісьменнік, палітык, спявак, гітарыст, джаз-гітарыст, аўтар-выканаўца, музычны прадзюсар, кінарэжысёр
Гады актыўнасці	з 1967
Інструменты	гітара[3] і вакал[3][3]
Жанры	RCA Records, Philips Records[d], Mercury Records[d] і Universal Music Group
Узнагароды	Latin Recording Academy Person of the Year[d] (2012) Latin Grammy Award for Best Singer-Songwriter Album[d] (2007) Latin Grammy Award for Best Singer-Songwriter Album[d] (2013) Latin Grammy Award for Best Singer-Songwriter Album[d] (2009) Latin Grammy Award for Record of the Year[d] (2021) Prêmio da Música Brasileira[d] ганаровы доктар Саламанкскага ўніверсітэта[d] (2023) Latin Grammy Hall of Fame[d] (2001)
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку
caetanoveloso.com.br

Каэтану Эмануэл Віяна Тэлес Велозу (парт.-браз. Caetano Emanuel Viana Telles Veloso; нар. 7 жніўня 1942 года) — бразільскі кампазітар, спявак і гітарыст, прадстаўнік бразільскай папулярнай музыкі. Пяціразовы лаўрэат прэміі «Грэмі», у 2012 годзе атрымаў «Лацінскую Грэмі» ў намінацыі «Чалавек года».

Ураджэнец штата Баія, Велозу быў натхнёны поспехам сваёй сястры, спявачкі Марыі Бетаніі, на пераезд у Рыа-дэ-Жанейра ў сярэдзіне 1960-х гадоў. Ён пачаў сачыняць і выконваць музыку, якая, адштурхваючыся ад традыцыйнай боса-новы, убірала ў сябе стылявыя асаблівасці рок-музыкі, перш за ўсё, амерыканскага фолк-рока і арт-рока.

Ваенная хунта, якая знаходзілася ва ўладзе ў Бразіліі, не ўхваляла канцэртныя выступленні Жыла і Велозу, лічачы іх рассаднікам радыкалізму сярод моладзі. Пасля дэманстратыўнага сумеснага канцэрта абодва музыканты былі ў 1969 г. высланы ў Лондан, дзе жылі два гады. Пасля вяртання ў Бразілію Велозу працягнуў актыўную канцэртную дзейнасць, і з часам яго выступленні зрабіліся візітнай карткай сучаснай бразільскай музыкі.

У канцы XX стагоддзя Велозу запісаў альбом, прысвечаны памяці Феліні і Мазіны. Пасля з’яўлення ў фільме Педра Альмадовара «Пагавары з ёй» ён быў запрошаны выступіць на цырымоніі ўручэння прэміі «Оскар». У 2004 годзе выйшаў першы англамоўны альбом Велозу, Foreign Sound, у якім ён прадставіў уласныя версіі класічных поп-стандартаў.