Крыштаф Шыдлавецкі

Кшыштаф Шыдлавецкі
Кшыштаф Шыдлавецкі
	польск.: Krzysztof Szydłowiecki
	; Хромалітаграфія Войцеха Герсана на аснове апатаўскага прывілея працы Станіслава Самастжэльніка
	; Герб «Адрованж»
падканцлер каронны[d]
	14 лютага 1511 — 27 лютага 1515
Папярэднік	Мацей Джавіцкі[d]
Пераемнік	Пётр Таміцкі[d]
канцлер вялікі каронны[d]
	27 лютага 1515 — 30 снежня 1532
Папярэднік	Мацей Джавіцкі[d]
Пераемнік	Ян Хаенскі[d]
ваявода кракаўскі
	1515 — 1527
Папярэднік	Мікалай Камянецкі[d]
Пераемнік	Анджэй Тэнчынскі[d]
кашталян кракаўскі[d]
	1527 — 1532
кашталян сандамірскі[d]
	з 1509
генеральны староста кракаўскі[d]
	з 1515
Нараджэнне	1467 ці 15 лістапада 1466; Шыдловец, Гміна Шыдловец, Шыдлавецкі павет, Мазавецкае ваяводства, Польшча або ; Кракаў, Польскае Каралеўства;
Смерць	30 снежня 1532; Кракаў, Польскае Каралеўства;
Месца пахавання	Калегіяльная царква Святога Марціна[d];
Род	Шыдлавецкія[d]
Бацька	Станіслаў Шыдлавецкі[d]
Маці	Соф’я з Газдзікава[d]
Жонка	Сафія Таргавіцкая
Дзеці	Сафія, Альжбета, Крысціна
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кшыштаф Шыдлавецкі (польск.: Krzysztof Szydłowiecki; 1467, Шыдловец — 29 снежня 1532, Кракаў) — дзяржаўны дзеяч Каралеўства Польскага, падскарбі надворны каронны ў 1507—1510, кашталян сандамірскі з 1509, падканцлер каронны з 1511, канцлер вялікі каронны з 1515, староста генеральны кракаўскі з 1515, ваявода кракаўскі у 1515—1527, кашталян кракаўскі з 1527. Староста серадзскі, навакорчынскі, гастынінскі, сахачаўскі і лукаўскі^[2], граф шыдлавецкі.

Біяграфія

Сын Станіслава і Ганны (з роду Лебедзь), брат Мікалая.

Кіраваў знешняй палітыкай Польскай дзяржавы ў перыяд кіравання Жыгімонта I Старога. Быў прыхільнікам Габсбургаў і стварэння антытурэцкай лігі. Уступіў у Ордэн Дракона і атрымаў ад імператара Максіміліяна I герб «Адрованж» і тытул графа.

У 1515 годзе сумесна з біскупам Пятром Таміцкім распрацаваў пагадненне з Габсбургамі, што прывяло да сустрэчы трох манархаў у Вене, якая адбылася ў тым жа годзе. Быў палітычным праціўнікам каралевы Боны. Ініцыятар чатырохгадовага перамір’я з Альбрэхтам Гогенцолернам, заключанага 5 красавіка 1521 года.

У 1514 годзе за 10 тысяч флорынаў набыў горад Апатаў, дзе ў касцела Святога Марціна і быў пахаваны. Скульптурнае надмагілле Кшыштафа Шыдлавецкага выканана ў майстэрні Барталамеа Берэчы пры ўдзеле Джавані Чыні і ўпрыгожана знакамітым бронзавым барэльефам.

Сярод іншых дзеячаў свайго часу намаляваны на карціне Яна Матэйкі «Прускі амаж».

Сям’я

Жонкай Крыштафа каля 1512 года стала Сафія з Таргавіска (? — 1556). Меў з ёй дачок:

Сафію (каля 1513—1551), другую жонку вялікага кароннага гетмана Яна Амора Тарноўскага;
Крысціну, жонку зембіцкага князя Іагана;
Альжбету (1533—1562), жонку літоўскага канцлера Мікалая Радзівіла Чорнага.

Крыштаф быў апошнім мужчынскім прадстаўніком роду Шыдлавецкіх. Пасля яго смерці асноўныя маёнткі роду, у тым ліку і Шыдловец, праз шлюб дачкі Альжбеты перайшлі ў род Радзівілаў.