Леанід Ісідаравіч Шакінка

Леанід Ісідаравіч Шакінка
Дата нараджэння	18 мая 1927(1927-05-18)[1]
Месца нараджэння	Старыны, Лёзненскі сельсавет, Лёзненскі раён, Віцебская акруга, Беларуская ССР, СССР[1]
Дата смерці	15 верасня 1996(1996-09-15)[1] (69 гадоў)
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	мастак
Месца працы	Нёман
Жанр	графіка, афорт, акварэль, літаграфія і лінагравюра[d]
Вучоба	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1962) Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава
Член у	Беларускі саюз мастакоў Саюз журналістаў СССР[d]
Узнагароды

Леанід Ісідаравіч Шакі́нка^[2] (18 мая 1927, в. Старыны, Лёзненскі раён — 15 верасня 1996) — беларускі графік і жывапісец. Член Саюза мастакоў і Саюза журналістаў СССР.

Нарадзіўся ў сям’і вясковага сталяра. У час Вялікай Айчыннай вайны 1941—1944 гадах знаходзіўся ў зоне акупацыі нямецкіх войскаў^[3]. У 1944 годзе добраахвотнікам пайшоў у Чырвоную Армію, прымаў удзел у баях на 1-м Прыбалтыйскім фронце^[3]. Пасля вайны скончыў Мінскае мастацкае вучылішча^[3]. У 1962 годзе скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. У 1966—1987 гадах — мастацкі рэдактар часопіса «Нёман».

Л. І. Шакінка ўдзельнічаў у мастацкіх выстаўках з 1962 года. Працаваў у станковай і кніжнай графіцы, у тэхніках лінагравюры, афорта, літаграфіі, акварэлі. Творам мастака ўласціва вобразная завершанасць, якая дасягаецца строгасцю і прастатой графічнага вырашэння.

Сярод твораў вызначаюцца: «Кастрычнік» (1962), «Веласіпедысты» і «У нас у двары» (1963), «Маці. 1941 год» (1964), «Дарога на Мінскае мора» (1965), «Залатая восень» (1966), «Коміны Хатыні» (1967), «Школьніца» (1970), «Мікалай Капернік» і «Зімовыя карункі» (1973), «Зімовая казка» (1983), «Да Ільіча» (1984), серыі «Нашы маці» (1982) і «Вайна і людзі» (1984) і інш^[4]. У 1988—1996 мастак стварыў серыю прац «Афганістан — мой боль», якая прысвечана падзеям вайны ў Афганістане, загінуўшым воінам-інтэрнацыяналістам. Серыя налічвае 15 прапц. «Магчыма, некаторыя работы застаюцца недаказанымі, але, працуючы над гэтай серыяй, я не мог на ўсё адказаць, таксама, як і ніхто не рашаецца даць праўдзівага адказу аб той вайне. …Не судзіце, людзі, мяне жорстка за, можа, не поўнае супадзенне маіх работ з вашымі ўяўленнямі. Аўтар, пакуль што адзін за ўсіх работамі сваімі прыносіць пакаянне за вар’яцтва…» — казаў аўтар.

Аформіў кнігі В. Вольскага, І. Буніна і інш.^[2]

• Медаль «За ўзяцце Кёнігсберга»^[3]
• Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»^[3]
• Медаль «Ветэран працы»^[3]

• Шакинко Леонид Исидорович // Регионы Беларуси : энциклопедия : в 7 т. / редкол.: Т. В. Белова [и др.]. — Минск : БелЭн імя П. Броўкі, 2011. — Т. 2 : Витебская область. — Кн. 2. — С. 597.
• Шунейка, Е. Штрихи к недосказанному / Е. Шунейка // Неман. — 1997. — № 11. — С. 25.
• Салавей Л. Ф. Шакі́нка Леанід Ісідаравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 361. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).
• Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1987. — Т. 5. Скамарохі — Яшчур. — С. 548. — 703 с. — 10 000 экз.

• Знаменитые Земляки — Шакинко Леонид Исидорович(недаступная спасылка) (руск.) // Лёзненскі ваенна-гістарычны музей
• Шакінка Леанід Ісідоравіч // Прыдзвінскі край: гісторыя і сучаснасць
• Шакінка Л. І. // Беларускі плакат Архівавана 24 снежня 2023.
• Выставка «Афганистан — боль моя…» (руск.) // Беларускі дзяржаўны музей гісторыі Вялікай Айчыннай вайны