Луі Пуансо

Луі Пуансо
Louis Poinsot
Дата нараджэння	3 студзеня 1777(1777-01-03)[1][2][…]
Месца нараджэння	Парыж, Каралеўства Францыя[3]
Дата смерці	5 снежня 1859(1859-12-05)[1][2][…] (82 гады)
Месца смерці	Парыж, Другая французская імперыя[4][3]
Месца пахавання	Пер-Лашэз Grave of Poinsot[d]
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	матэматык, фізік, палітык, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	матэматыка
Месца працы	ліцэй Кандарсэ[5] Вышэйшая політэхнічная школа[d][5] Бюро даўжынь[d][5]
Альма-матар	Вышэйшая політэхнічная школа[d] (1797)[5] Нацыянальная школа мастоў і дарог[d] Ліцэй Людовіка Вялікага[d] (1793)[5]
Вядомыя вучні	Агюст Конт
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства[5] Французская акадэмія навук Пруская акадэмія навук[6] Турынская акадэмія навук[d][3] Royal Council of Public Instruction (1820–1845)[d][5]
Узнагароды	замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (1858) 72 names on the Eiffel Tower[d]
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Луі Пуансо (фр.: Louis Poinsot; 3 студзеня 1777 — 5 снежня 1859) — французскі матэматык і механік, акадэмік Парыжскай Акадэміі навук (1813); Пэр Францыі (1846), сенатар (1852). Вядомы сваімі працамі ў галіне геаметрыі і механікі. Менавіта Пуансо ўпершыню ўвёў паняцце эліпсоіда кручэння.

У 1797 годзе Пуансо скончыў ліцэй Людовіка Вялікага і Політэхнічную школу ў Парыжы, неўзабаве заняў пасаду прафесара матэматыкі ў Ліцэі Банапарта. Праз некаторы час вярнуўся ў політэхнічную школу — займаў тут пасаду экзаменатара, а ў 1809 годзе быў прызначаны на пасаду прафесара аналізу і механікі гэтай навучальнай установы. У перыяд Ліпеньскай манархіі працаваў у Міністэрстве народнай адукацыі.

Самыя першыя навуковыя працы Пуансо прысвечаны тэорыі правільных зорчатых шматграннікаў.

У 1803 годзе Пуансо апублікаваў працу «Элементы статыкі», у якой ім былі ўжыты геаметрычныя метады даследавання да вучэння аб раўнавазе цвёрдых цел і іх сістэм; гэтая кніга шмат разоў перавыдавалася, прычым аўтар неаднаразова дапаўняў яе сваімі новымі артыкуламі. Доўгі час праца лічылася ўзорным кіраўніцтвам для першапачатковага выкладання механікі.

У 1834 годзе Пуансо пабудаваў тэорыю кручэння цвёрдага цела вакол нерухомай кропкі.

• Éléments de statique Архівавана 23 чэрвеня 2012., Paris, 1803.
• Mémoire sur la composition des moments et des aires dans la Mécanique, 1804.
• Mémoire sur la théorie générale de l'équilibre et du mouvement des systèmes, 1806.
• Sur les polygones et les polyèdres, 1809.
• Mémoire sur les polygones et les polyédres réguliers, 1810.
• Mém. sur l'application de l'algèbre à la thé orie des nombres, 1810.
• Théorie et détermination de l'équateur du système solaire, 1828.
• Theórie nouvelle de la rotations des corps, 1834.
• Sur une certaine d émonstration du principe des vitesses virtuelles, 1838.
• Mémoire sur les cônes circulaires roulantes, 1853.
• Questions dynamiques. Sur la percussion des corps, 1857, 1859.

• Пуансо Луі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 114. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
• Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

	Луі Пуансо ў Вікікрыніцах
	Луі Пуансо на Вікісховішчы