Максіміліян II (кароль Баварыі)

Максіміліян II
Maximilian II
3-і кароль Баварыі 20 сакавіка 1848 — 10 сакавіка 1864
Папярэднік	Людвіг I
Пераемнік	Людвіг II
Нараджэнне	28 лістапада 1811(1811-11-28)[1][2][…] Мюнхен, Ізаркрайс[d], Каралеўства Баварыя
Смерць	10 сакавіка 1864(1864-03-10)[1][2][…] (52 гады) Мюнхен, Верхняя Баварыя, Каралеўства Баварыя[3]
Месца пахавання	Тэатынеркірхэ[4]
Род	Вітэльсбахі
Бацька	Людвіг I
Маці	Тэрэза Саксонская-Хільдбургхаўзенская[d]
Жонка	Марыя Фрыдэрыка Пруская[d][5]
Дзеці	Людвіг II[d] і Ота I[d]
Нацыянальнасць	немец
Веравызнанне	каталіцтва
Член у	Баварская акадэмія навук
Дзейнасць	кіраванне[6] і палітыка[6]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Максіміліян II (ням.: Maximilian II. von Bayern, Максіміліян Іосіф; 28 лістапада 1811 — 10 сакавіка 1864) — кароль Баварыі з 1848 года, з дынастыі Вітэльсбахаў.

Сын караля Людвіга I. Па заканчэнні ў 1831 годзе курсу гістарычных і юрыдычных навук у Гётынгене і Берліне, здзейсніў некалькі вялікіх падарожжаў па Германіі, Італіі і Грэцыі. Узыйшоў на прастол у 1848 годзе пасля адрачэння бацькі.

У 1863 годзе Максіміліян для папраўкі здароўя адправіўся ў Італію, але абвастрэнне адносін паміж Прусіяй і Даніяй выклікала яго на радзіму, дзе ён неўзабаве памёр. Помнікі Максіміліяну ўзведзены ў Мюнхене, Байрэйце, Ліндау і Кісінгене.

Прытрымліваючыся традыцый дому Вітэльсбахаў, ён акружаў сябе мастакамі, музыкантамі і пісьменнікамі. У 1858 годзе ён заснаваў пры Мюнхенскай акадэміі дзве камісіі: адну — гістарычную, іншую — прыродазнаўчую і тэхнічную; першая зрабіла вялікі ўнёсак у справу вывучэння нямецкай гісторыі.

У якасці кіраўніка адрозніваўся некаторым лібералізмам; уплыву фаварытаў і палюбоўніц, якія кіравалі Баварыяй пры яго бацьку, быў пакладзены канец; распаўсюджванню народнай адукацыі перасталі чыніць перашкоды; друк стаў больш свабадным, і кароль не жадаў уступаць у сутычкі з народным прадстаўніцтвам, хоць яго не раз падахвочвалі яго да гэтага.

У 1848—1849 гадах Максіміліян выступіў рашучым праціўнікам імкненняў да германскага адзінства і ў процівагу гэтым імкненням стварыў план саюза дробных дзяржаў Сярэдняй Германіі пад вяршэнствам Баварыі, досыць моцнага, каб супрацьстаяць Прусіі і Аўстрыі.

У 1842 годзе ажаніўся з Марыяй Прускай (1825—1889), унучкай Фрыдрыха Вільгельма II. Дзеці:

• Людвіг (1846—1886), кароль Баварыі з 1864 па 1886;
• Ота (1848—1916), кароль Баварыі з 1886 па 1913, быў цяжка псіхічна хворы.

• Водовозов В. В.,. Максимилиан II, король баварский // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Hauff, «Leben und Wirken Maximilian’s II, Königs vou Bayern» (Мюнхен, 1864);
• Söltl, «M. II» (2 выд. Аўгсбург, 1867);
• V. Müller, «M. II» (Рэгенсбург, 1864);
• Heigel, «Histor. Vorträge und Studien» (3 выд. Мюнхен, 1887);
• Bodenstedt, «Eine Konigsreise» (1878).