Малыя Шчарбінічы

Сяло Малыя Шчарбінічы Краіна  Расія Суб’ект федэрацыі Бранская вобласць Муніцыпальны раён Злынкаўскі Сельскае паселішча Шчарбініцкае Каардынаты 52°17′50″ пн. ш. 31°54′30″ у. д.HGЯO Першая згадка 1-я палова XVII стагоддзя Ранейшыя назвы слабада Шчарбініцкая, Новыя Шчарбінічы Сяло з 1712 Насельніцтва ▼ 324 чалавек (2010) Часавы пояс UTC+4 Тэлефонны код +7 48358 Паштовы індэкс 243612 Аўтамабільны код 32 Код АКАТП 15223827001 Малыя Шчарбінічы на карце Расіі ±

Малыя Шчарбінічы (руск.: Малые Щербиничи) — сяло ў Злынкаўскім раёне Бранскай вобласці Расіі. Уваходзіць у склад Шчарбініцкага сельскага паселішча. Размешчана за 20 км на паўднёвы ўсход ад Злынкі, за 3 км на паўднёвы ўсход ад сяла Вялікія Шчарбінічы. Насельніцтва — 324 чалавека (2010).

Дзейнічаюць аддзяленне паштовай сувязі, сельская бібліятэка. Плаціна і вялікая сажалка на рацэ Вазе.

Згадваецца з першай паловы XVII стагоддзя як слабада Шчарбініцкая, у складзе Чолхаўскай воласці; казацкага насельніцтва не мела. З 1712 года згадваецца як прыхадское сяло з храмам Свяціцеля Мікалая (не захаваўся).

З другой паловы XVII стагоддзя да 1781 года ўваходзіла ў Тапальскую сотню Старадубскага палка (таксама называлася Новыя Шчарбінічы); затым у Навамесцкім, Навазыбкаўскім (з 1809) павеце (з 1861 года — адміністрацыйны цэнтр Малашчарбініцкай воласці, з 1923 у Злынкаўскай воласці). У XIX стагоддзі дзейнічаў бурачнацукровы завод; у канцы XIX стагоддзя была адкрыта земская школа.

У 1929—1932 гг. у складзе Чуравіцкага раёна, у 1932—1939 гг. — у Навазыбкаўскім раёне, затым у Злынкаўскім, пры часовым скасаванні якога (1959—1988) — ізноў у Навазыбкаўскім. З 1919 года да 1930-х гг. і ў 1989—2005 гг. з’яўлялася цэнтрам Малашчарбініцкага сельсавета; паміж гэтымі перыядамі — у Вялікашчарбініцкім сельсавеце.

• Аляксандр Лявонцьевіч Гарэлаў (1868—1937) — украінскі ўрач, кампазітар, габаіст, дырыжор, педагог і музычны дзеяч.
• Генадзь Васілевіч Дзмітронак (нар. 1952) — беларускі архітэктар.

• Населённые пункты Брянского края. Энциклопедический словарь. — Изд. 2-е, дополненное и исправленное. — Брянск: Десяточка, 2012. — С. 246. — 468 с. — 700 экз. — ISBN 978-5-91877-090-0.
• А. М. Лазаревский. Описание старой Малороссии. — Том 1. Полк Стародубский. — 2-е издание. — Белые Берега: Десяточка, 2008. — С. 493. — 560 с. — ISBN 978-5-903201-27-3.